جمعه دهم فروردین ماه

کی روش می خواهد بماند

ماندن یا رفتن کارلوس کی روش با فدراسیون فوتبال است ولی ظاهرا او دوست دارد که بماند.

این در حالی است که قرار داد او تا پایان جام جهانی بود. پیش از قرار بود تاج که آمد کی روش را با خود بیاورد و او فقط در جام جهانی مهمان ما باشد. قرار بود آینده سازی شود تا هم مربی ایرانی شانس هدایت تیم ملی را پیدا کند و هم بازیکنان از دل لیگ بیرون امده تیم جوانتری داشته باشیم.

از صحبت های کی روش بعد ازحذف ایران از جام جهانی اما فضا طور دیگری به نظر می رسد.

 این مربی مثل این که قصد ماندن دارد. کی روش از ادامه همکاری با تیم ملی صحبت کردند او به صراحت گفت در این مورد تصمیم گیرنده نیست اما با زیرکی همیشگیش در ادامه صحبت از راه چاره برای موفقیت تیمش در آسیا کرد و شعار گونه ادعا می کند این تیم باید قهرمان آسیا شود.

کی روش شاید نمی داند اما او مخالفانی هم نه تنها بین مردم که در جامعه فوتبال از کارشناس و بازیکن و خبرنگار و منتقد ورزشی دارد که نمی خواهند به هزار یک دلیل با او همکاری کنند.

بدون شک کی روش در نوع خود مربی خوبی است اما تفکراتش دیگر در فوتبال ایران جواب نمی دهد چرا که فوتبال ایران نسل تازه ای می خواهد که نیاز به یک مربی ریسک پذیر دارد.

 مربی که تفکرات تکراریش را کنار گذاشته و این شجاعت را داشته باشد که رو به جلو حرکت کند. تصور مااین بود که کی روش فقط قرار است برای مقطعی جانشین اسکوچیچ شود تا بلکه معجزه کند اما او همان نتایجی را گرفت که قطعا اسکوچیچ هم می گرفت از اینرو این تغییر جز هزینه که اتفافا تاج در ان استاد است دستاورد دیگری برای فوتبال ما نداشت.

 فوتبال ما در حال درجا زدن است و برای فوتبالی که درجا می زند هیچ عیبی ندارد که از نو ساخته شود.

 لازم است ما ریسک کنیم و از کی روش ها دست بکشیم به این امید که نگاهی نو در فوتبال رشد کند. بازیکن سازی صورت گیرد و نفرات جدید نه به بهانه ثبات که به بهانه تغییر وارد چرخه تیم ملی شوند. این نه تنها در زمینه بازیکن که در زمینه مربی هم لازم است رخ دهد. از مربیانی با فکرهای فسیل شده درلیگ فاکتور بگیریم، اجازه فعالیت را از غیر مستعد ها بگیریم تا جا برای استعداد ها باز شود.

در ادامه با تغییر در نسل مربیان با هوش و ریسک پذیر نسل جدیدی از بازیکن را به بدنه فوتبال تزریق کنیم. شاید در چند سال اول دستاوردی نداشته باشد- در سال های اخیر هم هیچ دستاوردی نداشتیم- اما بدون شک بدون نتیجه نخواهد ماند. کما این که ما با کی روش ها هم هیچ نتیجه ای نگرفتیم.

فوتبال ما در این مدت در اختیار آنهایی بوده که بیش از هر چیز جیبشان را پر کردند و این تنها دستاورد فوتبال ماست. در مورد کی روش اتفاقا انتقادهای بسیار دیگری هم ورد.

او در صحبتهایش به این اشاره می کند که تیم باید جوان شود اما همچنان از تفکرات خودش دفاع می کند که هنوز هم می تواند با همین تیم ادامه داد. کی روش در تفکارت تکراری خود که اتفاقا در مقطعی روی نفرات فعلی تیم ملی جواب داد غرق شده و نمی خواهد قبول کند آن بازی های محتاط گونه تیم ایران دیگر جوابگوی نسل شجاع فوتبال نیست. نه در ایران که در همه جای دنیا این نوع تفکر اول گل نخوردن و بعد به فکر گل زدن بودن چندان خریداری ندارد چرا که فوتبال جذاب باید با شجاعت پیش برود.

لازم است که این نسل فوتبال به مرور تغییر کند. بازیکنانی که در این سال ها در تیم ملی موفق و جزو ستاره ها بودند به مرور از تیم ملی کنار می روند تا نسلی تازه جای آنها را بگیرد.

همانطور که همیشه اینطور بوده است. از اینر و این اظهارات کی روش که همین تیم هم می تواند در ادامه برای فوتبال ایران موفق باشد اولین ضربه ای است که کی روش به خودش زد.

بدون شک ایراداتی که در برخی بازیکنانمان در این دوره از جام جهانی دیدیم به ما ثابت کرد که خیلی دیر به فکر تغییر نسل افتادیم. آن هم در شرایطی که تیم هایی در جام جهانی وجود دارند که از بازیکنان جوان و حتی کمتر از 20 سال استفاده کردند و چقدر این جوان ها در عملکرد تیمشان تاثیر گذار بودند.

 این یعنی ما نه تنها خودمان از واقعیت عقب بودیم که حتی مربی به خدمت گرفتیم که بر خلاف تصور، او هم دوست داشت ما از فوتبال عقب بمانیم. از این رو از ما نخواست به فکر تغییر نسل باشیم.

این روند مسموم فدارسیون فوتبال با هر رئیسی که تا کنون به خود دید جز افکاری پوشیده چیزی نداشت و حاصلش این است که ما ه ساله درجا می زنیم.

 با این حال هر چند کی روش می خواهد بماند چون بهتر از ایران جایی برای جولان دادن پیدا نمی کند، فدراسیون ما اما نباید به فکر تکرار اشتباهاتش بوده و باید برای ادامه راه فکر تازه، جوان و غیرتکراری را در دستور کار قرار دهد.

از اینرو هر چند کی روش می خواهد بماند اما ما نمی خواهیم.

نویسنده: نیلوفر مژدهی