تعصب را باید از جوانان ارومی آموخت، آنها سوای اینکه به والیبال شهر و منطقه آذربایجان عشق می ورزند، اعتماد و اطمینان را با تعصب درهم می آمیزند تا به عنوان یک قدرت غیرقابل انکار پشتیبان بچه های شهرشان باشند.

همانقدر که از والیبال می گویند و می نویسند تیم فوتبال 90 ارومیه را هم ساپورت می کنند آنها این روزها از اینکه در رده بندی هیاتهای والیبال سراسر کشور جایی در بین سه تیم ندارند به شدت عصبانی و شاکی اند. دبیر فدراسیون والیبال اما فرمتی را ارایه می دهد که ارزیابی بر مبنای آن صورت گرفته است، بدون اینکه بخواهیم له یا علیه هیچکدام از طرفین جبهه بگیریم که همه اعضای یک خانواده بزرگ والیبالی هستیم اعتقاد داریم که وظیفه فدراسیون شفاف سازی است تا اگر کدورت یا سوء تفاهمی به وجود آمده برطرف شود و یا اینکه اگر اشتباهی صورت داده حق را به جانب اهالی دریاچه چی چست بدهد، فراموش نکنیم در فدراسیونی که وعده خردگرایی داده اند، ارزیابی ها هم باید بر مبنای آمار، اطلاعات و هم اندیشی و گاهی هم با چاشنی مصلحت(!) اندیشی باشد. 2- والیبال ساحلی صاحب تشکیلات مستقل شد، با اینکه سرپرست این کمیته یا سازمان والیبالی نیست، اما بازگشت کامران ذوقی می تواند نقطه روشنی برای والیبال ساحلی باشد، فراموش بکنیم که در این ورزش خیلی زحمت کشیده اند که اصلا دخیل نیستند و خیلی ها هم می توانند تاثیرگذار باشند، مثل فریدون الهامی یا رامین کُرد که خود نامی آشنا در والیبال کشور ماست، اما فراموش بکنیم که وقتی از یک سازمان می نویسیم، باید از نگاه تنگ و محدود کنونی فاصله بگیریم، سازمان به طور معمول یک مجموعه را در بر می گیرد که کار اداره تشکیلات یا دستگاهی را بر عهده دارد، پس بپذیریم که دپارتمان و سازمان و... کار یکنفر و دو نفر نیست.