پنجشنبه نهم فروردین ماه

مهریار: در دوومیدانی همه با خودشان مسابقه می دهند

پای درد دل یکی از کارشناسان و بازنشسته ورزش دوومیدانی نشستیم تا از آخرین مشکلات این رشته مادر که در دنیا از طرفداران بسیاری برخوردار است اطلاع حاصل کنیم.

جمشید مهریار که زمانی سرمربی تیم ملی بود در گفت و گو با خبرگزاری البرز ورزشی در خصوص حال و هوای این رشته گفت: در حال حاضر دوومیدانی توسط سرپرست هدایت می شود و تا زمانی که انتخابات صورت بگیرد و تکلیف ریاست این مجموعه مشخص شود، نباید انتظارات زیادی داشت. هر رشته ای نیاز دارد تا افرادی که در آن زحمت کشیده اند و چکیده این کار هستند، تجربیات خودشان را روی دایره خدمت بگذارند. وی افزود: مشکلات این روزهای ورزش ما نه تنها در فدراسیون دوومیدانی بلکه در کل ورزش کشور است، 50 سال توی ورزش کشور بودم و بیش از 15 سال سابقه مدیریت ورزشی داشتم، در این مدت وارد حاشیه های ورزش نشدم و در کار ساخت و ساز شروع به فعالیت کردم و افتخارم این است که یکی از بهترین استادیوم های کشور ورزشگاه امام رضا (ع) را ساختم. زمانی که به عرصه مدیریت گام نهادم چون عاشق ورزش بودم از همان ابتدا از تجربیاتم در کار ورزشی بهره بردم. مهریار در ادامه به مشکلات متعدد ورزش کشور اشاره کرد و عنوان کرد: مشکل اصلی ورزش ما ورود افرادی ناشناس به سمت و سوی ورزش است که آمدند تا از منافع آن استفاده کنند نه اینکه از تجربیاتشان برای اعتلای ورزش استفاده کنند. بیشترشان چسبیده های ورزش هستند چون از جاهای دیگر مانده و رانده شده اند، با توجه به اینکه گرایش مردم به این سمت است و ورزشکاران هم آدم های صادق و صاف و ساده ای هستند، غیرمرتبط ها ورزش را برای مطرح ساختن خودشان انتخاب کردند. ورزش به غیر از شادابی و صلابت و تندرستی که دارد در کنارش منافع مالی مناسبی برای اشخاصی دارد که بخواهند از آن سوء استفاده کنند. اکنون که بازنشسته شدم و می توانم با خیالی آسوده حرف های خودم را به سمع و نظر مخاطبان البرز ورزشی برسانم، به صراحت می گویم: کسانی که به اصطلاح به این ورزش چسبیده اند و از جنس ورزش نبوده اند برای منافع سیاسی یا منافع مالی آمدند یا آمدند یک کرسی بگیرند تا در ادامه بتوانند مطرح بشوند و  شاید اسپانسری جذب کرده و در بوغ و کرنا کنند. در عین حال افرادی هم وجود دارند که عاشق ورزش هستند و برای آن دل می سوزانند، در بسکتبال، والیبال و... در دوومیدانی هم افراد کارکشته و از جنس آن آمدند و سکان هدایت را نیز به دست گرفتند اما بعد از آن دوباره ردپای چسبیده ها در این رشته دیده شد و یک عده ژورنالیست (!) آمدند و گفتند که می خواهند رئیس فدراسیون بشوند، یک عده هم اسپانسرینگ مالی بودند و... هرشخصی به هر نحوی آمد و ورزش دوومیدانی را تضعیف کرد وگرنه جایگاه دوومیدانی ما در گذشته طوری بود که حتی در سطح آسیا مطرح بود به خصوص در بخش های نیمه استقامت حرف برای گفتن داشتیم اما اکنون تنها امید و هست و نیستمان چهار دوومیدانی کار از جمله حسن تفتیان، احسان حدادی است که آنها هم با تلاش و کوشش بی وقفه و هزینه های شخصی خودشان به چنین جایگاهی رسیده اند. پیشکسوت دوومیدانی تصریح کرد: حدود هفت، هشت سال است که هیچ کار زیربنایی صورت نگرفته و آینده این رشته بسیار تاریک است، این قهرمانان چهره هایی هستند که از جان خود مایه گذاشته اند و فدراسیون هم به طبع آن مبلغی به اختصار و ناچیز به آنها کمک کرده است که دردی از معضلات آنها دوا نمی کند. بحث منافع مالی بسیار مقوله حساسی است، به طور مثال در فوتبال و خیلی از رشته های دیگر منافع مالی دارند، نباید این منافع را فدای پلکان ترقی خودشان بکنند و به یک دسته از جامعه ورزشی پشت کنند که قشر ضعیفی بشمار می آیند، بنده که سالیان درازی است در این رشته فعالیت می کنم می دانم که ورزشکاران این رشته از کدام قشر جامعه هستند. افرادی که از پایین شهر با کم ترین بضاعت پناه به این ورزش آورده اند. بسیار زجر آور است چون در زیر گرما و سرما، ورزشکار باید خودش با خودش رقابت کند تا بلکه به جایی که می خواهد برسد. لطفا دوومیدانی را به خانواده و به افراد مرتبط به این رشته واگذار کنند و برای استفاده از منافع ملی به رشته های دیگر روی بیاورند. اگر خانواده دوومیدانی از سوی وزارت ورزش حمایت شود، یقین داشته باشید که توانایی اداره این فدراسیون را دارند و ما شاهد پرورش تفتیان ها و حدادی ها و طوسی ها خواهیم بود. آقایی که می خواهد رئیس فدراسیون بشود مگر به چه چیزی می خواهد برسد، به مسافرت های خارجی آنچنانی و آوردن آشنایان به فدراسیون و استفاده از مخازن ارزی و... خواهش می کنم کاندیداها قبل از ورود به عرصه رقابت کمی با علم پیش بیایند و اگر هدفشان خدمت به این ورزش و افراد آن است، صداقت خود را ثابت کنند. گفت و گو از: عباس اسماعیلی