پنجشنبه نهم فروردین ماه

کمیسیون ورزشکاران؛ منافع فردی یا مدافع ملی؟

هدف کمیسیون ورزشکاران که با حضور نامداران و افتخارآفرینان و المپین های مطرح تشکیل شد این بود که پل ارتباطی بین ورزشکاران و مسوولان باشد و در راه حل مشکلات قهرمانان سراسر کشور گام بردارند.

...اما طی چند روز اخیر حرف و حدیث هایی پیش آمد که بوی منافع فردی و شخصی از آن برمی خاست و حتی کار را به مجادله کشانده است، در صورتی که اعضای این کمیسیون که هریک به نوعی الگوی فنی، رفتاری و اجتماعی جامعه ورزش کشورند باید طوری سخن بگویند که اعتبارشان را زیر سوال ببرند، به خصوص که حمید سوریان، هادی ساعی، بهداد سلیمی و... آنقدر دارندگی و برازندگی دارند که فقط به منافع قهرمانان ملی بیندیشند و بخشی از وجهه و ارزش خود را صرف خدمات ملی و اجتماعی بکنند. فردا قرار است رئیس و نایب رئیس و... این کمیسیون مشخص شود، به نام کاندیداها که نگاه می کنیم همه دارای وجهه هستند اما سنجش عیار حضور آنان در این کمیسیون میزان خدماتی است که به جامعه ورزش کشور ارایه می دهند، اگر این گروه نتوانند مدافع حقوق ورزشکاران کشور باشند، تفاوتی با غیر ورزشی هایی که کشور را در دست خود گرفته اند نخواهند داشت پس به دور از دودستگی های متداول فقط به ورزش فکر کنیم و نشان بدهیم که ورزشیان با نظرات گوناگون اما همیشه در خدمت ورزش خواهند بود. آب از آب تکان می خورد؟ با پایان یافتن دوره چهارساله افتخاری در فدراسیون اسکی تعداد فدراسیونهای منتظر برگزاری انتخابات به عدد هفت رسیده است، حالا این فدراسیونها چه کرده اند و از این پس چه باید بکنند بحث دیگری است، حرف ما در این مقوله بررسی نامه اعمال این مسوولان و گوش کردن به درددل اهالی مرتبط با هفت فدراسیون است که اغلب از منافع فردی مسوولان قبلی، گرایش های باندی و کم توجهی به شخصیت های مستقل و شکوه دارند، بدون تردید اکنون که زمان زیادی به دوران وزارت ورزش باقی نمانده است یک شق قضیه این است که حساب و کتابها پیش کشیده شود تا لااقل جامعه ورزشی اینقدر ناامید نباشند که نظارتی و دقتی در کار نیست و هرکس که آمده هرکاری خواست و انجام داد و رفت و آب از آب تکان نخورده است.