مدیریت ضعیف وزارت نفت در تیم‌داری بعد از دخالت مجلس باعث شد دو تیم صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان در آستانه سقوط قرار بگیرند.

نفت مسجدسلیمان و صنعت‌نفت آبادان که چند فصلی است خطر سقوط را حس می‌کنند این فصل به‌وضوح عزم سقوط کرده‌اند و بعید است اتفاق خارق‌العاده‌ای رخ دهد که بتواند این تیم‌ها را از سقوط نجات دهد.

درست از زمانی که بودجه تیم‌های نفتی به شکل مستقیم از سوی وزارت نفت و به دستور مجلس قطع شد، این دو تیم که همواره به شکل یک مصرف‌کننده اداره می‌شدند به ورطه نابودی کشیده شدند.

جالب است که این تیم‌ها کمترین اهمیتی برای وزارت نفت ندارند؛ چرا‌ که مدیران این شرکت عریض و طویل به اندازه‌ای مشغله‌کاری، سیاسی و اقتصادی دارند که دیگر زمانی برای رسیدگی به این تیم‌ها نیست. در ثانی این دو تیم در مناطق محروم به‌نوعی تنها دارایی مردم هستند و به‌راحتی امکان واگذاری ندارند؛ چرا ‌که مردم سهامداران معنوی آن هستند و هر‌گونه تصمیم‌گیری در‌مورد این باشگاه‌ها واکنش‌هایی در این خصوص به‌همراه خواهد داشت.

اگر به شکل کلی به منابع مالی این دو باشگاه دقت کنیم مشخص است که همچنان با وجود همه سختی‌هایی که وجود دارد به‌جای درآمدزایی از برندی که در استان خوزستان صاحب اعتبار است به فکر چانه‌زنی با اداره کل ورزش و جوانان هستند. آنها ترجیح می‌دهند درصدی از بودجه اختصاص‌یافته به مسئولیت‌های اجتماعی وزارت نفت که بخشی از آن به این اداره تعلق می‌گیرد را از آن خود کنند.

این بودجه در ظاهر مبلغی بسیار محدود و کم عنوان می‌شود اما حتما فوایدی دارد که مدیران برای تصدی مسئولیت مدیریت این دو باشگاه سر از پا نمی‌شناسند و برای تصاحب این صندلی از هم سبقت می‌گیرند. جالب اینکه این دو باشگاه که مجوز آنها متعلق به وزارت نفت است اما عملا از درآمدهای این وزارتخانه محروم هستند باید از بین کارمندان خود مدیران این دو باشگاه را انتخاب کنند و اغلب آنها از دو شرکت پالایش و پخش آبادان و شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب انتخاب می‌شوند.

این افراد حقوق خود را از وزارت نفت دریافت می‌کنند اما باشگاه‌شان را به ناچار با دور زدن قانون از این منابع بهره‌مند می‌سازند. همین‌جا مشخص می‌شود که موجودیت این دو باشگاه از پایه برخلاف قوانین و به‌نوعی تخلفی محرز است.

گزارش: نیلوفر مژدهی