جمعه دهم فروردین ماه

فشارهایی که سئول نشینان را ناراحت می کند

وزارت ورزش و جوانان روزهای پر تلاطمی را سپری می کند. برخی تصمیم های نادرست، انتصاب های بی پایه و سفارشی موجب شده تا مدیران رده بالای وزارت بیش از پیش زیر تیغ انتقادات قرار بگیرند.

البته انتقادات تنها مختص این دوره نبوده و همواره تصمیم گیرندگان ورزش در سیبل انتقادات منتقدین و کارشناسان قرار داشته اند که باید پذیرفت این فشارها و انتقادات در ماههای اخیر به بالاترین زمان ممکن رسیده است. تا زمانیگه مازیار ناظمی به عنوان روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان فعالیت می کرد این فشارها کمتر از امروز به نفر اول وزارت وارد می شد و او به عنوان ناجی به طور معمول سعی می کرد خود را سیبل انتقادات قرار دهد اما امروز این اتفاق نمی افتد و مسوول روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان به علت نداشتن اطلاعات کافی از حواشی های بوجود آمده و لطمات ناشی از این انتقادات سعی می کند خود را بی تفاوت جلوه دهد. یاد پیشنهادات و انتقاداتی که یکی از معاونان فعلی وزارت ورزش در خصوص وظایف اصلی روابط عمومی ها افتادیم. ایشان در جلسه ای به این نکته اشاره کرده بودند که ضعف اصلی روابط عمومی ها عموماٌ به عدم ارتباط خوب با رسانه ها و تعامل با ارباب جراید برمی گردد. در آن نشست اعلام شد در مطالعاتي كه در معاونت فرهنگي، آموزشي و پژوهشي وزارت ورزش و جوانان در رابطه با فعاليت روابط عمومي فدراسيون ها انجام شده مهمترين ضعف اين بخش ها تعامل درست با رسانه ها بوده؛ به اين معني كه تعامل شايسته و بايسته با رسانه ها از سوي روابط عمومي ها شكل نگرفته است. آیا روابط عمومی وزارت ورزش بواقع به این وظیفه اصلی خود عمل کرده است؟ آیا تعامل با چند خبرگزاری منتسب به ارگان های رده بالای کشور می تواند ملاک اصلی تعامل به حساب بیاید؟ راضی نگه داشتن چند رسانه و کشاندن آنها به شورای رسانه وزارت ورزش آیا می تواند به منزله تعامل با همه رسانه ها باشد؟! شاید این اظهارات معاون وزارت ورزش بتواند لااقل تلنگری برای مدیر فعلی روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان باشد تا بلکه تغییری در شکل و شمایل کاری خود داشته باشند. اینکه در دوره فعلی تعداد اخبار کانال وزارت ورزش بیشتر از دوره های گذشته است نشان از کارآمدی و افزایش تلاش این بخش نمی تواند باشد. بلکه معتقدیم نفر جدید این حوزه باید ایرادات و کمبودهایی که در گذشته وجود داشت را جبران کند. به عنوان مثال یکی از دلایلی که موجب می شود مخاطبان ورزشی نسبت به بسیاری از اتفاقات رخ داده همیشه نگاه معترض و منتقد را داشته باشند به عدم اطلاع رسانی کافی روابط عمومی ها برمی گردد. وقتی مخاطبان ورزشی به طور دقیق از تلاش ها و زحمات حوزه های مختلف اطلاع نداشته باشند این تصور را دارند که آقایان در سئول پا رو پا انداخته اند و بیکار نشسته اند. در همین دو هفته تخیر انتقادات و فشارهایی که به وزیر ورزش وارد شده است دقت کنید. روابط عمومی وزارت ورزش در پاسخ به پرسپولیسی بودن وزیر و یا دخالت نزدیکان ایشان در قهرمانی قرمز ها چه بوده؟ آیا تدبیری وجود داشته ؟! این می شود که وزیر منتسب به یک تیم پرطرفدار می شود و روابط عمومی وزارت ورزش بلد نیست چه واکنشی در این خصوص ارائه کند. در کل معتقدیم روابط عمومی هر اداره یا ارگان نقش ویترین را ایفا می کند و ویترین وزارت ورزش به علت هایی که ذکر شد نتوانسته در این برهه حساس به کار وزارت ورزش و جوانان بیاید. چه کنیم که اینجا محفلی برای آزمون و خطاست و تازه بعد از یکسال مشخص می شود که آیا طرف در این جایگاه مناسب هست یا نه! نویسنده: حامد قاسمی عارف