جمعه دهم فروردین ماه
لیگ باشگاهی و کاستی هایش؛

جام بیست و دوم به پرسپولیس رسید

پرسپولیس با نمایش فوتبالی هماهنگ و تاکتیکی دیکته شده از سوی کادر فنی نساجی را برد و فاتح جام بیست و دوم شد.

در روزهای پایانی اردیبهشت ۱۴۰۲ و در رقابتی تنگاتنگ ‌با رقبا، پرسپولیس برای هشتمین بار قهرمان لیگ باشگاهی ایران شد و هدیه ای ارزشمند به هوادارانش داد.

سپاهان و استقلال هم دوم و سوم شدند.

در پایین جدول هم نفت آبادان کاری بزرگ صورت داد و با هدایت عبدالله ویسی تیم گل گهر را شکست داد و در لیگ باقی ماند.

مس کرمان هم با شکست خانگی برابر سپاهان به همراه نفت مسجد سلیمان به لیگ‌پایین تر سقوط کرد.

پرسپولیس همانطور که انتظار می رفت در مصاف با نساجی در ورزشگاه شهید وطنی فاتح مطلق بازی بود.

شاگردان یحیی، در امور دفاع و حمله منسجم بودند و در مرکز میدان هم به خوبی بازی را اداره کردند.

قرمزها از ابتدای سال با رفع مصدومیت صادقی و آمادگی ترابی و امیری و بازگشت عیسی آل کثیر به یک ترکیب ایده آل در فاز تهاجمی رسیدند.

سروش و سرلک هم دو هافبک میانی طراح  و بازی ساز بودند و در مالکیت توپ و اداره بازی تسلط خیره کننده ای بر رقبا داشتند.

در امور دفاعی هم اسماعیلی فر و علی نعمتی در جناحین فروغ چشمگیری داشتند و در نفوذها‌ و پایه گذاری حملات موثر  نشان دادند.

زوج پورعلی گنجی و گولیسیانی هم در دفاع مرکزی هماهنگ بودند و در کنار بیرانوند در درون دروازه تفکرات دفاعی تیمشان را به بهترین شکل به رخ کشیدند.

باید تاکید کرد، ‌پرسپولیس در پنج شش بازی پایانی به هماهنگی هارمونی رسید.

پیروزی بر استقلال نقطه آغاز این حرکت صعودی بود و در دو دیدار پایانی برابر گل گهر و نساجی کامل شد.

در نقطه مقابل باید گفت: سپاهان و استقلال هم لایق قهرمانی بودند.

لغزش دور از انتظار سپاهان برابر ملوان فرصت قهرمانی را از نماینده اصفهان گرفت.

مورایس در نیم فصل دوم بی دلیل وارد حاشیه شد و نبود یک مربی داخلی مبرز در کنار او به سپاهان لطمه زد.

استقلال دیگر مدعی جام هم با مشکلات جورواجور رو به رو بود.

کاستی های مدیریتی و تغییرات‌پیاپی در راس کار لطمه جدی به آبی ها زد.

استقلال در فاز تهاجمی عالی کار کرد و قائدی مرد اول آنها بود.

ساپینتو با نامرادی ها ساخت و در این ماراتن  فشرده‌ پا پس نگذاشت.

او هم قدری عصبانیت را چاشنی کار کرد و بی دلیل تمرکز خود و بازیکنانش را به هم زد .

آسیب دیدگی یامگا در حساس ترین شرایط رخ داد و قائدی به تنهایی بار سنگین تیمش را به دوش کشید.

پیروزی پر گل هفت بر یک برابر تراکتور و هت تریک قائدی حسن ختام بازی‌های استقلال بود که جایگاه سومی را به ارمغان آورد. بقا نفت آبادان و سقوط مس کرمان و نفت مسجد سلیمان به لیگ یک هم از حوادث تلخ و شیرین این‌ پیکارها بود.

به لحاظ اجرایی هم کاستی هایی در لیگ‌ مشاهده شد. نبود سیستم وی آی آر و اعتراض دامنه دار به داوری تمام ‌امور اجرایی را تحت الشعاع قرار داده بود.

مشکلات سخت افزاری و نرم افزاری و کمبود امکانات در ورزشگاه‌ها هم جدی بود. ورزشگاه آزادی به دلیل تعمیرات اساسی تعداد محدودی از تماشاگران را پذیرا بود.

ورزشگاه‌ شهید وطنی هم امکانات محدودی داشت و در روز پایانی برای برگزاری دیدار نساجی و پرسپولیس با  مشکلات فراوانی رو به رو بود.

ملوان و نفت مسجد سلیمان و ‌نفت آبادان با محدودیت منابع مالی روزگار سپری کردند. کادر فنی و بازیکنان استقلال هم بیش از هفت ماه حقوق و دستمزدی نداشتند.

حق الزحمه نازل داوران و ناظران هم از نیم فصل دوم ‌پرداخت نشد. به لحاظ اجرا و برنامه ریزی مسابقات هم  باید طراحی بهتری داشته باشیم.

در مقوله اقتصادی و تامین ‌منابع مالی هم برای باشگاه‌ها کاری نکرده ایم. حق پخش تلویزیونی و بهره بردن باشگاهها از تبلیغات محیطی هم گره ناگشوده ای است و  باید برای آن فکری عاجل داشت.

نویسنده: احمد میرزاییان