اقدام اخیر هیات رئیسه برای افزایش تعداد بازیکنان خارجی در باشگاه‌ها به بهانه کاهش مبلغ قرارداد بازیکنان داخلی نسنجیده است و به سود دلال‌ها و واسطه ها رقم خواهد خورد!
در سال‌های گذشته شاهد افزایش نجومی قرارداد بازیکنان در فوتبال باشگاهی بوده ایم.
این رشد بی رویه قیمت ها و حاتم بخشی چند تیم باشگاهی اساس کار تیم های سازنده را مختل و جوانگرایی را تحت الشعاع قرار داده است.
در سنوات گذشته میزان قرارداد بازیکنان از سوی فدراسیون و سازمان لیگ مشخص، اما به دلیل عدم نظارت درست به بیراهه رفت.
در مرحله بعدی به باشگاه ها اختیار داده شد تا تعداد بیشتری بازیکن جوان را در لیست نهایی خود قرار دهند.
این اقدام مهم هم مورد توجه تیم‌های بزرگ باشگاهی قرار نگرفت و در فوتبال نتیجه گرا جایی برای جوانگرایی باز نشد.
این نگاه غلط در باشگاه‌ها و عدم اقبال مربیان به تحول و جوانگرایی در تیم ملی نمود عینی یافت.
بالابودن معدل‌سنی تیم ملی ایران در جام جهانی نشات گرفته از این نگاه غلط بود که باعث ثبت نتایج‌غیر منتظره شد.
به این کوتاهی غیبت پنجاه ساله تیم امید در المپیک و عدم تشکیل آن در آستانه بازی‌های آسیایی هانگژو - را هم باید اضافه کرد!
اصولا فوتبال ما با پشتوانه سازی و ایجاد ساختار درست زاویه دارد و باشگاه‌های بزرگ عمدتا از بازیکنان دیگر تیم‌ها ارتزاق می کنند .
در تیم پرسپولیس تنها محمد عمری به عنوان جوان اول قرمزها فرصت خودنمایی یافت. او هم به دلیل مصدومیت سعید صادقی و از سر ناچاری به میدان رفت و در هفته های پایانی نیمکت نشین شد .
مهدی عبدی هم با حضور بازیکنان پا به سن گذاشته خارجی از جمله دیاباته و پریرا از نظرها دور شد.
در خط دفاع استقلال سیلوا با سی و پنج سال خود نمایی کرد و ابوالفضل جلالی جوان و آینده دار حتی در لیست بیست و چند نفره هم قرار نگرفت.
یاسین سلمانی از ترکیب سپاهان محو شد و در جمع بازیکنان تراکتور هم به ندرت بازیکنان بومی دیدیم.
یکی دو بازیکن جوان هم مانند حزباوی و میلاد کر و دیگر نفرات الزاما در فصل آتی توسط تیم‌های متمول شکار خواهند شد تا مشخص شود پشتوانه سازی و جوانگرایی در فوتبال باشگاهی حکم‌کیمیا دارد.
طبیعی است وقتی تعداد بازیکن محدود و موضوع عرضه و تقاضا متناسب نباشد، قیمت ها افزایش می یابد.
هیات رئیسه فوتبال برای مقابله با رشد بی رویه قیمت ها و قرار داد نجومی بازیکنان داخلی مجوز استفاده از بازیکنان خارجی را صادر کرده است.
این تصمیم نابجا قطعا مورد اقبال دلال‌ها و واسطه ها خواهد بود.زیرا با افزایش دلار و کاهش ارزش پول ملی ، باید هزینه هایی گزاف از جیب بیت المال به پای بازیکنان خارجی و پا به سن گذاشته بریزیم.
باید پرسید حضور دیاباته و پریرا در این فصل چه نفعی برای پرسپولیسی ها داشت؟
چه کسانی این دو بازیکن را به تیم قهرمان ایران تحمیل کردند؟
به هر روی اعتقاد داریم باز گذاشتن بی رویه حضور بازیکنان خارجی در لیگ باشگاهی نقشی مخرب دارد و باید با آن مقابله کرد.
اولا‌باید برای آنها محدودیت سنی گذاشت و اجازه نداد بازیکن خارجی بالای سی سال در ترکیب آنها باشد و...
درباره قراردادهای نجومی با بازیکنان داخلی هم باید سقفی مقرر کرد و برای باشگاه هایی که از این مبلغ تخطی کنند جرائمی در نظر گرفت.
سازمان لیگ باید اختیار تام داشته باشد و کارت بازی برای باشگاه و بازیکن خاطی صار نکند.
به عبارت صریح تر برای کاهش میزان قرار داد بازیکنان داخلی نباید پای بازیکنان خارجی بی کیفیت را باز کرد.
راهکار مقابله با این‌پدیده نظارت دقیق و شدت مقابله با خاطیان است نه محافظه کاری و پاک کردن صورت مساله!
نویسنده: احمد میرزاییان