چهارشنبه پنجم اردیبهشت ماه

پشنگ: دست پرورده های دیگران را برند می سازید؟

در بین اخبار گوناگون والیبالی امروز چشمم به اطلاعیه ای یکی از باشگاه های تهران خورد که مرا به فکر فرو برد تا چند سوال از مسئولین داشته باشم.

جذب داوطلبی در سنین 10 تا 11 سال از سراسر کشور در باشگاه سایپا با شاخصه ی فیزیکی مندرج در اطلاعیه ای که حتما در تست ها باید از مهارت فنی نسبتا خوبی هم برخوردار باشند. تجاوز به حقوق مربیان جوان و با باشگاه های غیر لیگی نیست که با هزارات زحمت چنین بازیکنانی را پرورش داده اند؟ با نشر چنین اطلاعیه ای آن هم به نام باشگاه های معروف (رویای ملی پوش شدن) تمام خانواده ها و بچه های آنان را در این اوضاع کرونایی آوازه ی تهران بزرگ خواهد کرد. آن هم در سنین 10 تا 14 ساله که در مدارس ابتدایی یا دوره اول دبیرستان مشغول تحصیل هستند و هنوز به آغوش گرم پدر و مادر احتیاج دارند. محمد پشنگ مربی بین المللی والیبال با بیان جملات فوق می افزاید: از آن گذشته مربیان جوان در کانونها و یا باشگاه های دارای آکادمی استعداد پروری که این بچه ها را پرورش داده اند نیز سرمایه های خود را به راحتی از دست خواهند داد. درست است جواب این که آنها در قبال اخذ وجه بازیکنان را آموزش می دهند اما خیلی از این مربیان و باشگاه های سازنده بعد از شناخت مهره های مستعد در کانون های خود آنان را رایگان تعلیم خواهند داد، تکلیف آنان چه خواهد شد؟ مربی سابق تیم ملی جوانان می گوید: من نمی دانم اگر سر و سامان دادن به این گونه امور از وظایف مسئولین فدراسیون ها و یا اهالی وزارت ورزش نیست، به عهده چه کسی است؟ آیا آنان تنها با دغدغه تیم های ملی، لیگ ها و جلسات را باید داشته باشند؟ در حالیکه با تدوین یک آئین نامه مربوط به چگونگی انتقال این بازیکنان از آکادمی ها به باشگاه های دیگر امنیت شغلی این مربیان جوان و باشگاه های استعدادیاب را تامین خواهند کرد. به نظر شما واقعا این کار دشواری است؟ پیشنهادی هم به مدیران محترم باشگاه سایپا دادم و آن این که به جای ایجاد فروشگاه زنجیره ای که باعث تعطیلی مغازه های کوچک می شود. حال که بهترین مربیان پایه کشور و جهان را در اختیار دارند که خود بنده هم به این امر معترفم. مبادرت به ثبت نام نام از داوطلبین منطقه خود در تهران بزرگ نکنید و از صفر تا 100 آنان را تعلیم دهند. چرا که بازیکنانی با شاخصه فیزیکی و مهارتی مورد نظر آنان در آکادمی های دیگر از آب و گل درآمده اند و احتیاجی به مربیان بزرگ پایه ندارند. ضمنا چنانچه داوطلبین از سایر آکادمی های همسایه در تهران خواستار حضور در باشگاه آنان را دارند، خواسته شود تا از مربیان خود یک رضایت نامه دستی همراه داشته باشند تا شرط معرفت را به جای آورده باشند. چرا که در غیر این صورت بهترین بازیکنان آکادمی های دیگر را به نام برند باشگاه خود در اختیار خواهند گرفت و حتی از آنان درخواست پرداخت حق تعلیم هم خواهند کرد که باعث عدم کسب درآمد در این وضعیت نامناسب، مربیانی است که سالهاست از این راه امرار معاش می کنند. خدا را خوش نمی آید حاصل زحمات مربیان دیگر در استان های مختلف جذب سراب برند و ملی پوش شدن کنید.