سال 1304 تیم کلوب تهران پس از پیروزی در تورنمنت سه جانبه به فکر بازی در فراسوی مرزهای ایران افتاد.

بادکو به اولین آوردگاه برون مرزی تیم کلوب تهران بود این تیم برای تقویت خود از چند بازیکن زبده تیم های دیگر به عنوان یار کمکی استفاده کرد تا به عنوان تیم منتخب ایران عازم این مسابقات شود. سفر تیم فوتبال منتخب تهران به بادکوبه که در واقع حکم تیم ملی ایران را داشت بسیار پرماجرا بود بخاطر امکانات ضعیف آن زمان آنها ابتدا توسط کامیون راهی رشت شدند، در شهر رشت مورد پذیرایی گرم مردم آنجا قرار گرفتند فردای آن روز فوتبالیست های ایرانی راهی بندر انزلی شدند و از آنجا با کشتی وسیله ای که سفر با آن برای اکثر بازیکنان اولین تجربه بود وارد بادکوبه شدند اگرچه مسافرت دریایی باعث شده بود حال بازیکنان نامساعد شود اما روحیه قوی و هیجان مسابقات برون مرزی باعث شده بود بازیکنان تمام مشکلات را از یاد ببرند. تیم منتخب در بادکوبه بسیار مورد استقبال قرار گرفت به خصوص ایرانیانی که از نواحی رشت و بندر انزلی به شوروی آن زمان تردد داشتند تیم ایران را به گرمی تشویق می کردند. لازم به ذکر است که در آن زمان بین نواحی همجوار در قفقاز و آذربایجان ویزا وجود نداشت و اهالی می توانستند شش ماه در ایران و شش ماه در شوروی سابق اقامت کنند این مهم بر تعداد ایرانیان مقیم می افزود و در نهایت مایه دل گرمی فوتبالیست ها در نخستین سفر برون مرزی می شد. فوتبال شوروی آن زمان به علت مشکلات داخلی و مسائل پس از جنگ سطح بالایی نداشت تیم منتخب ایران در سفر به بادکوبه سه بازی انجام داد و در اولین بازی با نتیجه 0 – 2 مغلوب شد اگر درخشش اکبرخان سردار دروازه بان تیم ایران نبود تیم منتخب ایران متحمل شکست سنگینی می شد در دومین بازی تیم ایران روبروی تیم دانشکده نفت ظاهر شد و توانست با یک بازی گروهی خوب به تساوی (0 – 0) دست پیدا کند و در آخرین بازی تیم رقیب فوتبالیست های ایرانی را با نتیجه 1 – 4 شکست داد. بازیکنان ایران در این بازی ها با پیراهن راه راه سفید و سبز که اولین پیراهن تیم منتخب ایران بود ظاهر شدند جالب آن که به جز حسین صدقیانی چند نفر از اعضای تیم های انگلیسی تهران (یاران کمکی) باقی بازیکنان با گیوه توپ می زدند؟!! ورود به ایران و کاریکاتور پس از ورود به ایران اعضای تیم منتخب نه تنها با استقبالی که انتظار را داشتند روبرو نشدند بلکه با کنایه های ناشایستی هم روبرو شدند. روزنامه فکاهی ناهید در صفحه اول خود، باخت تیم منتخب در بادکوبه را با تصویر فوتبالیست روسی که تنها با نوک کفشش هرکدام از فوتبالیست های ایرانی را به گوشه ای پرتاب کرده بود نوشته بود «نتیجه مسابقه فوتبال ایران و شوروی» و این نوشته را به عنوان شرح کاریکاتور چاپ کرده بود. بازیکنان تیم منتخب فوتبال که به زعم خود زحمت زیادی کشیده بودند انتظار این اهانت تلخ را نداشتند و عکس العمل تندی از خود نشان دادند و بدون توجه به عواقب اعمالشان، با ریختن به دفتر روزنامه ناهید آن جا را در کوتاه ترین مدتی ویران کردند و اگر پلیس در این ماجرا دخالت نمی کرد، قصد به آتش کشیدن دفتر روزنامه را نیز داشتند زندانی شدن بازیکنان به علت ارتکاب چنین عملی یک روز طول کشید و پس از دادن التزام و پا در میانی بزرگان از زندان آزاد شدند. یکی از قدیمی ترین عکس های مربوط به فوتبال ایران همین تیم منتخب تهران است که در سال 1304 خورشیدی برای نخستین مسابقه خارجی خود به بادکوبه شوروی رفت. بازیکنان و همراهان تیم منتخب تهران در عکس عبارتند از: میر مهدی ورزنده، رضا کلانتر، خان سردار، حسن مفتاح، مهدی ورزنده، حسین خان سردار، شکوه، پل ارمنی، دکتر علی اصلانی، اسفندیاری، حسن خان سردار، احمد اقتدار، حسین صدقیانی