پنجشنبه نهم فروردین ماه

مربیان کشتی در استان ها خانه نشین شده اند

مربیان و مدیران باشگاه در خانه مانده اند و هر آنچه در طول ماه ها و سال ها کار و زحمت رشته اند، دیگر پنبه شده است.

در این بحران کرونا که لطمات زیادی به همه جنبه های اجتماعی، صنوف و فعالیت ها زده، جای در غفلت مانده همین باشگاه های ورزشی بخصوص کشتی است که کماکان تعطیل هستند و از قرار به این زودی ها هم گشایش نمی یابند. عمده باشگاه ها استیجاری ست و مربیان هم عمدتا شغل دیگری ندارند و باید با شهریه های شاگردان خود امرار معاش کنند ولی کاملا از یاد رفته اند و هیچکس از وزارت ورزش و جوانان گرفته تا هیات استان هم متوجه خسران عظیم بر این بخش نیست. مربیانی که بیمه نیستند و باشگاه هایی که کاملا خصوصی اند و با هزینه بالا شرایط فعالیت را پیدا کرده اند تلخ ترین اوضاع و احوال را دارند ولی چندی ماه است که هیچ درآمدی ندارند و خبر از امتیاز و سوبسید و حمایت ویژه ای هم نیست. با توجه به نقش مربیان و باشگاه‌داران در ارتقای سطح سلامت جسمانی جامعه، لزوم به رسمیت شناخته شدن مربیگری ‌بعنوان شغل و ایجاد امنیت شغلی برای این عزیزان در این شرایط بسیار احساس میشود. امیدواریم که جایگاه سازندگی و قهرمان پروری در کشتی فراموش نشود و متولی کشتی بدنبال راهی برای برون رفت از این بحران باشد که قطعا تا ماه های آینده نیز ادامه خواهد داشت و استان مازندران همچون مدال آوری، بعنوان پیشتاز در ورزش کشتی باید گام ‌های عملیاتی در این خصوص بردارد.