جمعه دهم فروردین ماه

غزل خانجانی: سرسختی را از ورزش آموختم

شاگرد اول کنکور دکتری روانشناسی یک ورزشکار تمام عیار است، غزل خانجانی والیبالیست مطرحی که امروز تصویرش به عنوان یک نخبه در رسانه ها چاپ شد.

خانجانی در تیمهای مختلف باشگاهی شهرداری تبریز، سالوس تهران و گاز بازی کرد، بازیکنی که در پُست سرعتی عملکرد فوق العاده ای دارد. خانجانی در گفت و گو با البرز ورزشی گفت: ابتدا عضو تیم کیک بوکسینگ بودم و در یک تورنمنت آزاد در کشور ترکیه شرکت کردم و سپس عضو تیم ملی کبدی ساحلی شدم اما در سال 94 در آستانه اعزام به مسابقات قهرمانی آسیا گفتند که متاسفانه اعزام تیم مقدور نیست و من که بسیار وزن کم کرده بودم ناراحت و نگران برای صرف غذا به رستوران خانه والیبال تهران رفتم و دیدم که دختران والیبالیست شال و کلاه کرده و از سالن بیرون آمدند و من جذب جذبه آنها شدم و گفتم می روم والیبال. دوستی گفت مگر می شود باید حداقل هشت سال وقت صرف کنی اما آنقدر تمرین کردم که یکساله به سطح باشگاهی رسیدم. مربیان خوبی داشتم آقای خوشرویی، خانم استاد نادرپور و خانم فریبا سلیمانی به من کمک کردند، آدمی هستم سرسخت که هیچگاه ناامید نمی شوم، از 8 صبح تا 12 شب درس می خواندم فقط دو ساعت عصر برای تمرین به سالن می رفتم، کتابخانه همجوار سالن تمرین ما بود. کرونا هم محدودیت هایی برای ما ایجاد کرده بود پنج بار کنکور بهم خورد خیلی از داوطلبان جا زدند اما من هرگز. سرسختی و پشتکارم را مدیون ورزش به خصوص والیبال هستم چون در والیبال نه آسیب دارد و نه نیاز است که وزن کم کنید، یک ورزش سالم، اما والیبال ما هم دیگر دارد آن جاذبه گذشته را کم کم از دست می دهد. زمانی که خانم شعبانیان، هاشمی، سلیمانی روی نیمکت تیمهایی مثل دانشگاه آزاد، گاز و... می نشستند، واقعا ابهتی داشتند، اما الان هر بازیکنی یک اسپانسر پیدا می کند و با دوستانشان یک تیم تشکیل می دهند و ارزش تیمسازی و تیمداری را زایل می سازند. خانجانی افزود: پدرم مشوق اصلی ورزشکاری من بود اما ایشان معتقد بودند که در کشور ما با یک چرخ زندگی نمی چرخد، باید درس خواند تا پشتوانه ای برای زندگی و آینده ساخت و من هم درس خواندم و هم ورزش قهرمانی کردم تا ثابت کنم که می شود کارهای خوب و ارزشمند را با هم انجام داد.