پنجشنبه نهم فروردین ماه

مربی تیم ملی؛ با تجربه ای که استاد مدیریت باشد

دانش فنی؛ مربیان از نظر آموزش و کارهای تاکتیکی تفاوت چندانی ندارند، اما آنچه که آنها را از دیگران متمایز می سازد شخصیت اجتماعی - ورزشی و مدیرت تیمی آنها است که نمونه بارز آن خولیوو ولاسکو بوده است.

او سوای اطلاعات فنی بسیار خوبی که داشت به لحاظ فرهنگی و روانشناختی هم از آگاهی های والایی برخوردار بود که اسباب موفقیت وی را فراهم کرد، هرچند که ولاسکو با تمام توانایی هایش در اسپانیا موفق نبود، اما امروز که ما در آستانه انتخاب سرمربی جدید برای تیم ملی چون ولاسکو را ملاک قرار می دهیم باید در کنار تمامی فاکتورها به دو نکته اساسی توجه بیشتری مبذول داریم، مدیریت تیم و بازیکنان و اثرگذاری ذهنی و روانی از ویژگی هایی که سبب می شود مربی مورد نظر یک کوچینگ عالی داشته باشند، بدون تردید این رهگذر مهارتهای ارتباطی با دستیاران و اصولا مربیان سراسر کشور و از همه حساستر شیوه ارتباط با رسانه هاست که بر حسب تحقیق در بین مربیانی که کاندیدای نشستن روی نیمکت تیم ملی اند. فرناندو دی جورجی از این خصایص بهره مندی افزونتری دارد، البته همانگونه که روزهای گذشته نوشته ایم، فعلا سکوی مربیگری تیم ملی ایران 14 - 13 نامزد و داوطلب دارد و باید دید که محصول داده های نشست پس فردای کارشناسان و اعضای کارگروه مشورتی چه خواهد بود؟ در حال حاضر فقط بحث هدایت تیم ملی در بازی های المپیک است و باید از تمامی امکانات و تجربیات برای گذر مطلوب از این رویداد استفاده کرد تا فردا هیچکس متهم به کم کاری نشود، حدود 130 تیم از سراسر دنیا برای رسیدن به المپیک برنامه ریزی کرده بودند اما فقط 12 تیم از این آزمون سربلند بیرون آمده اند که خوشبختانه ایران هم یکی از این تیمهاست، پس رسیدن به المپیک را تمام آمال والیبال ندانیم و بدانیم که هزاران ورزشکار و صدها تیم در سراسر دنیا برای رسیدن به این آوردگاه هم تلاش کرده اند و این نشان دهنده اهمیت ورود به بازیهای ملل است. از نظر اسم و رسم فرقی نمی کند که آلکنو سرمربی تیم ملی شود یا دی جورجی و کاستلانی و... مهم این است که ما انتخاب درستی داشته باشیم.