بی صاحبی فوتبال و چرخش توپ به نفع دلالها و گرانی سرسام آور بازیکنان درجه چندم را باید با ارقام نجومی ماشین های بنجل و فکسنی قیاس کرد که هر دو بلای جانمان شده اند!
بازی توپ گرد با روح و روان مردم و به یغما دادن بیت المال تمامی ندارد. در حالیکه منابع مالی باشگاهها محدود است و کسب درآمد در دوران کرونا همه را به زحمت انداخته، اما افزایش لحظه ای و ثانیه ای قرار دادهای بازیکنان، معادلات را به زده است. اینکه در فصل نقل و انتقالات تیمهای بزرگ باید نقاط ضعف خود را با در اختیار گرفتن بازیکنان جدید مرتفع نمایند،مخالفتی نیست. این رویه در فوتبال حرفه ای هم مرسوم و متداول است، اما مشکل آنجا است که ما با نوع قرارداد حرفه ای بیگانه ایم وبا نابلدی کار را پیش می بریم. برخورد منطقی مدیران بارسلون با لیونل مسی در بحث جدایی را باید الگو قرار داد. علیرغم آنکه مسی خدمات شایانی به باشگاه بارسا داشت،اما لحظه ای که او ساز جدایی را کوک کرد،مدیران‌باشگاه بدون هیچ مصلحت اندیشی اجرای مفاد قرارداد را پیش کشیدند و جدایی مسی را منوط به پرداخت ۷۰۰ میلیون یورو کردند و.. متاسفانه در قراردادهای داخلی با این اصول بیگانه ایم. در موضوع فسخ یکطرفه قرارداد با مهدی ترابی مشخص شد که پرسپولیسی ها تا چه اندازه کلاه سرشان رفته است! با آنکه او قرارداد دوساله‌با باشگاه داشت،اما به لحاظ شرایطی که در متن قرارداد گنجانده شده بود،ترابی با استفاده از شرایط کار را پیش برد. (در موضوع قرارداد ویلموتس هم به دلیل اضافه کردن دو کلمه در مفاد آن وبی توجهی مدیران فدراسیون تاوان دویست میلیارد تومانی متوجه کشور شد). در همین بازار مکاره نقل و انتقالات شاهد هستیم که با یک بازیکن ۳۱ ساله قرارداد سه ساله‌منعقد و برخلاف عرف با یک بازیکن جوان توافق یک ساله انجام می دهند. معلوم‌نیست در کورس رقابت باشگاهها برای‌شکار بازیکنان چه اصولی مدنظر آقایان قراردارد،که این‌چنین سوهان به روح و روان هوادارانشان می کشند. در گذشته مرسوم بود،باشگاهها در پست‌هایی که نقاط ضعفی داشته و کمبودی احساس می کردندنفراتی را بخدمت می گرفتند. این شرایط اصولی هم در برهه فعلی دیده نمی شود و مدیران باشگاهها اغلب به صورت فله ای نفراتی را جذب و پولهای میلیاردی به پای بازیکنان می ریزند! در نوشتار قبلی اشاره داشتم،که استقلال با داشتن پنج مدافع مرکزی ،مجددا مرادمند را جذب کردحال آنکه یک فصل را بدون جانشین‌برای حسینی در درون دروازه به پایان بردند. چنانچه علی کریمی حاضر به قراردادنباشد،استقلال در لیگ آینده هافبک طراح و پلیمیکر نخواهد داشت. پرسپولیسی ها هم در فصل قبل،تنها مهدی شیری را در پست مدافع راست داشتند. آنها با آنکه عبدی،علیپور،امیری و روستایی را در خط حمله داشتن، بازیکنانی بنجل و بی اثر مانند اوساگونا،استوکس، و براندائو را‌با دخالت دلالها در لیست جای دادند. این ولخرجی و هدر دادن پول بیت المال از یک سو و عدم پرداخت به موقع برانکو از جانب دیگر باعث بسته شدن پنجره نقل و انتقالات شد و پرسپولیس را به سوی چاه ویل و دره رهنمون کرد. دقیقا مانند روندی که بر اوضاع خودرو حاکم است.افزایش لحظه به لحظه بر قیمت ماشین های بنجل و بی کیفیت که باعث خسارت به مردم و مرگ و‌میرهای فراوان‌شده است. به هر حال باید توجه داشت فوتبال مانند خودرو سازی یک صنعت قابل توجه در عصر کنونی به شمار می آید. برای حضور در کورس رقابت با حریفان در جاده موفقیت باید نوع آوری داشت.باید به زیر‌ساختها توجه کرد و استعداد یابی را در اولویت قرار داد. با بازیکنان درجه چندم نمی توان با بزرگان‌جنگید.دقیقا مانند خودرو های بی کیفیت پراید که با آن نمی توان در کورس های اتومبیلرانی به گرد ماشین های مدرن رسید. شاید تفکر مدیران استفاده مقطعی از شرایط باشد که کاچی بهتر از هیجی است. اما لازم است به این نوع از مدیران یاد آور شویم در مواقع بحرانی باید جوابگوی بی مبالاتی خود باشند.چنان که در پرونده ویلموتس دیدیم که چگونه عملکرد وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال زیر سوال رفت و این سیل ویرانگر آنان را در گوشه رینگ قرار داد.