پنجشنبه نهم فروردین ماه

نماینده ایران از شوک های مدیریتی لطمه دید!

استقلالی ها در ماراتن‌سنگین جام باشگاهها علیرغم آنکه با تمام قوا جنگیدند و شایستگی خود را نشان دادند ،اما برای حضور در یک تورنمنت فاقد استانداردهای حرفه ای بودند و از سو مدیریت لطمه فراوان دیدند.

برای شرکت موثر در مسابقات بین المللی در یک مقطع کوتاه زمانی باید بدرستی تدارک دید و با ابزار و ملزومات لازم در میدان حاضر شد. باشگاهها و ایضا تیمهای ملی ما در تمام‌ ادوار مسابقات برون مرزی از این فاکتور بهره درستی نبرده و عمدتا با استفاده از اهرم تعصب و غیرت مثال زدنی ‌سعی در جبران مافات داشته اند. شوک های مدیریتی که‌ هفته های گذشته به شاکله تیم وارد شد،اساس حرکت استقلال را مختل کرد. شایعه حضور استراماچونی و ورود "مربی سایه" اجازه نداد تا فرهاد مجیدی کار را پیش ببرد. از دست دادن جام حذفی و گرفتن آرامش از بازیکنان و کادر فنی مولود تصمیمات غلط مدیران استقلال بود. محرومیت از دو پنجره نقل و انتقالات و عدم صدور مجوز برای استفاده از بازیکنان جدید و خروج مجیدی از جمله لطماتی بود که به نماینده ایران وارد شد. استقلال تا پیش از بازی با پاختاکور نمایشی خیره کننده داشت و بازیکنان با تمام وجود در زمین جنگیدند. در وقت دوم دیدار با پاختاکور زمانی که قوای جسمانی بازیکنان تحلیل رفت و میزان دوندگی کاهش یافت ،آنگاه با افول نسبی تیم ،شاهد برتری حریف چغر و دندان گرد بودیم. در واقع استقلال تیم کاملی نبود و نداشتن بازیکنان جانشین در نیمکت ذخیره ها،عاملی شد تا حریف به اهداف خود برسد و شرایط حذف آبی فراهم شود. اعتقاد داریم مجید نامجو مطلق و کادر همراهش علیرغم ناملایمات فراوان از سوی مدیران باشگاه عملکردی مثبت داشت و نمایی از درایت و هوشمندی خود را نشان داد. مسابقات جام باشگاهها برای استقلال پایان یافت ،اما این پایان کار نیست! راه صواب این است که در وهله نخست فرهاد مجیدی به استقلال باز گردد و با حضور نامجو مطلق و البته با تقویت و تکمیل کادر فنی شرایط کار فراهم شود. از همین‌مسابقات درس گرفتیم که با اندکی درایت و مدیریت و تدارک اصولی می توان به مراحل پایانی رسید. الدحیل قطر با آن تیم رویایی از گردونه خارج شدو نمایندگان امارات هم علیرغم بهره بردن از بازیکنان گران قیمت خارجی خیلی زود حذف شدند ،اما نمایندگان ما از شرایط فوتبال داخلی بهره ای نبردند. لیگ فرسایشی،مدیریت ناکارآمد،محرومیت استفاده ازبازیکنان جدید از مواردی بود که به تیمهای ما لطمه زد. نامجومطلق ،رحمتی و نوید کیا در آستانه شروع پیکارهای آسِیایی در تیمهای استقلال،شهرخودرو و سپاهان صاحب پستهای جدید شدند. باید این ‌نگاه غلط را اصلاح کرد و تبات و پایداری را به پست خطیر مربیان ارزانی داشت. نمی توان یک شبه تیم ساخت و از مربیان انتظار معجزه داشت. فوتبال ما مدتها است سیر عقبگرد را طی می کند.این افول باشگاهی قطعا آثار منفی در تیم ملی در پی خواهد داشت. چنانکه در دو پیکار با عراق و بحرین و باخت برابر آنها در مراحل مقدماتی جام جهانی شاهد این ضعف نسبی بودیم. باید فرصت ها را مغتنم شمرد.سرمایه ها را در مسیر درستی هزینه کرد.داشتن نیروی انسانی و بازیکنان با استعدادو تکنیکی نعمتی بزرگ به حساب می آیند. فوتبال ما برای جبران عقب ماندگی و رسیدن به جایگاه خوب گذشته باید نظام مدیریت و باشگاه داری را اصلاح کند. با گروهی از مدیران نا آشنا به اصول حرفه ای فوتبال و عناصر سیاسی و جناحی در باشگاهها و هیات مدیره ها به جایی نخواهیم رسید و جز این راه دیگری پیش روی ما نیست.

نویسنده: رضا صادق زاده