پنجشنبه نهم فروردین ماه

یار در خانه و ما گرد جهان می گردیم

آرام است، متین است، با دانش است، بی حاشیه است، کاملا فنی وفوتبالی است، بطور کامل به دل می نشیند. صحبت از یحیی گل محمدی است.فوتبال را خوب می شناسد.درک بالایی از مربیگری دارد.

در کنار زمین بر همه چیز اشراف دارد. دربخش آنالیز از دانش بالایی برخوردار است.در لیگ برتر شایستگی اش را با قهرمانی پرسپولیس انهم با اختلاف محسوس نسبت به رقیبان نشان داد.در لیگ آسیا مچ بسیاری از بزرگان را خواباند. ژاوی، ماوی، ساری و... را یکی پس از دیگری همه را کنار زد تا ایرانی بودنش و شایستگی اش بر کرسی بنشیند. یحیی گل محمدی همراه با حمید مطهری در میدان آسیایی فقط با حریفان درگیر نبودند، او در کنار حریفان یک وزنه دیگری مقابل خود دیدند که نامش ا.اف.سی است. یحیی در این مرحله باز سربلند بیرون آمد. درحالیکه فشار بیرونی بر بازی حاکم بود ونوع قضاوت بر محوریت عدالت صورت نمی گرفت وآل کثیررا در دقیقه نود از ترکیب تیم دور کردند واحسان پهلوان با کارت قرمز اخراج شد، باز یحیی تیمش را که دیگر رمق نداشت خوب حفظ کرد تا قهرمان غرب آسیا وفینالیست لیگ قهرمانان آسیا شود. دریک جمله یحیی تمامی آپشن های شایستگی را یکجا همراه دارد. با توج ه به داشتن چنین افرادی در فوتبال کشورمان بی خود وبی جهت گرد جهان می گردیم. چرا ویلموتس؟ چرا کی روش؟ چرا اسکوچیچ؟ یحیی بیخ گوشمان قرار دارد. با کمترین هزینه، با کمترین حاشیه و با بالاترین ضریب آرامش. باید باور داشت که می توانیم با امثال یحیی گل محمدی آرزوهای فوتبال را بر اورده ساخت. باید باورها را پررنگ کرد تا یحیی را باور کرد.در حال حاضر نه تنها فوتبال ایران وبلکه فوتبال آسیا یحیی را باور کرده است. او برای دیده شدن بیشتر و برای رشد و جهانی شدن هنوز جا دارد. فقط کمی باید به باور رسید.