براساس یک آمار منتشر شده لیگ فوتبال ایران سالیانه یکصد میلیون یورو هزینه دارد که اگر آن را تبدیل به تومان کنیم سر به فلک می گذارد اما فوتبال یک ورزش جهانگیر است. 

براساس یک آمار منتشر شده لیگ فوتبال ایران سالیانه یکصد میلیون یورو هزینه دارد که اگر آن را تبدیل به تومان کنیم سر به فلک می گذارد اما فوتبال یک ورزش جهانگیر است. 

تمامی جوامع از فقیر و متمدن گرد این ورزش می گردند و از آن صنعت می سازند، هنر پرورش می دهند و تکنیک و نمایش را به نمایش در می آورند چه بسیار کشورهایی که از دل لیگ خود ستارگانی فروزان صید می کنند. مصداق بارز این نگاه بازیکنانی مثل مسی هستند پیر و جوان و تنومند در سراسر دنیا محو مهارتهای این ستاره می شوند.

اما ما از قبل این مسابقات پر هزینه چقدر درآمد داریم و چند پدیده پرورش داده ایم؟! این سوالی است که باید به طور جد به ان پرداخت بین حدود 450 بازیکن ایرانی درگیر در لیگ پارسال فقط یک پدیده را دیده ایم و آن کسی جز مهدی قائدی نبود که ما را به یاد استعدادهای زمنی های خاکی نفت امیدیه آبادان  و چهارصد دستگاه تهران می اندازد. آیا با سوسوی یک تک ستاره آسمان فوتبال ایران ستاره باران می شود؟! باید در مسیر این سازندگی هم داشته باشیم در غیر اینصورت به مسابقات تبدیل می شود که کار هرساله اش سوزاندن ریال بی مثال می شود.

در همه دنیا نسبت به لیگ چنین دیدگاهی وجود دارد و به نظر می رسد به ویژه در دهه اخیر این نگاه از پشت شیشه های کدر مه آلود شده است و ما در حسرت یافتن ستارگان بی بدیل می سوزیم.

ورزشی که رئیس فدراسیون ندارد باشگاه هایی که اتحادیه و تعهد ندارند و آدمهایی که بیشتر به فکر منافع فردی هستند و منافع ملی را از یاد می برند کانون ها و آکادمی های باشگاه ها، مغازه دو نبش می شود چه سودی می تواند به ازای چند صد میلیارد تومان مخارج به فوتبال کشور برسانند. باور کنیم که خیلی از فوتبال حرفه ای دنیا عقب هستیم پول عالی داریم و جیب خالی...

  نویسنده: رضا اسماعیلی