شنبه یکم اردیبهشت ماه
نیم نگاه...

تولدی دیگر...

این بار جشن تولد مردی را در تحریریه البرزورزشی و روزنامه بین المللی شوت برپا کرده ایم که مصداق بارز ایستادگی و پایمردی و خستگی ناپذیری است. شاید امروز هر کسی جای حاج رضا اسماعیلی ما بود این همه مرارت مادی و روحی را برای سرپا نگه داشتن دو رسانه وابسته به بخش خصوصی را حتی برای یک ساعت هم تحمل نمی کرد اما وی سوای پیشینه ای که در زمینه روزنامه نگاری دارد مدیریت این بخش را به خوبی بلد است و با اینکه از هیچ موسسه یا ارگان دولتی حمایت نمی شود اما حامیانش دوستانی هستند که به اصطلاح رفقای جانی اند و چند

این بار جشن تولد مردی را در تحریریه البرزورزشی و روزنامه بین المللی شوت برپا کرده ایم که مصداق بارز ایستادگی و پایمردی و خستگی ناپذیری است. شاید امروز هر کسی جای حاج رضا اسماعیلی ما بود این همه مرارت مادی و روحی را برای سرپا نگه داشتن دو رسانه وابسته به بخش خصوصی را حتی برای یک ساعت هم تحمل نمی کرد اما وی سوای پیشینه ای که در زمینه روزنامه نگاری دارد مدیریت این بخش را به خوبی بلد است و با اینکه از هیچ موسسه یا ارگان دولتی حمایت نمی شود اما حامیانش دوستانی هستند که به اصطلاح رفقای جانی اند و چند همکاری که دفتر تحریریه را خانه خود می دانند.


حاج رضا برای همه اعضای این خانواده ی رسانه ای در غم و شادی برادری بزرگ است و امروز فرصتی پیش آمد تا در آستانه پنجاه و نهمین سالگرد تولدش باز هم میهمان سفره همیشه پهن این مرد بامرام و دوست داشتنی باشیم.


مردی هم از جنس ورزش است و از قهرمانان سابق بوکس و هم از جنس روزنامه نگاری که این روزها بار هزار و یک مشکلات را به دوش می کشد و به تنهایی رو به سوی افقی می روند که ان شالله روشن است؛ به جز تبریک برای تولد مدیر مسوول و صاحب امتیاز دوست داشتنی البرز ورزشی و روزنامه شوت چیزی برای هدیه نداریم؛ حاج رضای عزیز! امیدواریم که همیشه تندرست و سرفراز باشید.
تحریریه البرز ورزشی و روزنامه بین المللی شوت