جمعه دهم فروردین ماه
یادگار ماندگار...

استقلال بزرگمردی چون منصور پورحیدری را از یاد نخواهد برد

به سالروز درگذشت مردی رسیده ایم که در فوتبال یک نمونه واقعی بود.  بازیکن سطح بالا و در مدیریت از معدود چهره های فوتبالی بود که بدون حاشیه زندگی کرد و مورد احترام همگان بود زنده یاد منصور پورحیدری چهار سال پیش در چنین روزی با پشت سر گذاشتن یک دوره بیماری چهره در نقاب خاک کشید.

به سالروز درگذشت مردی رسیده ایم که در فوتبال یک نمونه واقعی بود.  بازیکن سطح بالا و در مدیریت از معدود چهره های فوتبالی بود که بدون حاشیه زندگی کرد و مورد احترام همگان بود زنده یاد منصور پورحیدری چهار سال پیش در چنین روزی با پشت سر گذاشتن یک دوره بیماری چهره در نقاب خاک کشید و بعد از آن تیم پرطرفدار محبوب استقلال هرگز مدیری چون پورحیدری را بلالی سر خود ندید و همواره خلاء منصور خان را به وضوح حس کرده است. در سالگرد فقدان منصور خان یک بار دیگر به خانواده محترم ایشان بویژه سرکار دکتر فریده شجاعی و پسر گرامی شان در گذشت این مرد خوشنام و خادم فوتبال را تسلیت می گوییم و آنچه در پی می آید گذری و نظری بر زندگینامه اسطوره فوتبال استقلال است.


به گزارش پایگاه خبری البرزورزشی، زنده یاد منصور پورحیدری که با افتخارآفرینی در سال های متمادی نامش را در میان بزرگان تاریخ فوتبال ایران قرار داد، در ۱۴ آبان‌ماه ۹۵ و پس از ماهها دست و پنجه نرم کردن با بیماری جان به جان آفرین تسلیم کرد.وی که به مدت یک سال و نیم سرمربی تیم ملی ایران نیز بود، پس از جام‌جهانی ۱۹۹۸ جانشین جلال طالبی شد و در اولین گام با تیم ملی قهرمانی بازی‌های آسیایی بانکوک را به دست آورد.

 

در ادامه او در چند بازی تدارکاتی مهم از جمله مقابل دانمارک، ژاپن، اکوادور، آمریکا، مکزیک، کانادا و ... ایران را هدایت کرد و بازی‌های خوب و نتایجی همچون تساوی با دانمارک در خاک این کشور، تساوی با آمریکا در لس‌آنجلس، تساوی با ژاپن در یوکوهوما و بازی زیبا علی رغم شکست ۲ بر یک مقابل مکزیک را رقم زد.وی همچنین در سال 88 هم به عنوان مدیر تیم ملی فوتبال بزرگسالان در مقطعی ایفا مسولیت کرد.

 

منصور پورحیدری ششم بهمن‌ماه ۱۳۲۴ در حوالی میدان خراسان متولد شد. پورحیدری در روزهای ابتدایی فوتبال در پست مدافع میانی بازی می‌کرد اما پس از مدتی به دفاع راست منتقل شد و بهترین نمایش‌ها را به اجرا گذاشت و به استقلال و تیم ملی رسید. او در سن ۱۷ سالگی به جمع آبی‌ها پیوست و تا آخرین روز فوتبالی‌اش در این تیم ماند و با پیراهن آبی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

 

پورحیدری بعد از خداحافظی فوتبال در سن ۳۰ سالگی چند ماهی دستیار رایکوف سرمربی وقت استقلال شد. رایکوف تا سال ۱۳۵۳ سرمربی استقلال بود.در سال ۵۴ جکیچ سرمربی استقلال شد و او هم پورحیدری را به عنوان دستیار خود انتخاب کرد. گذشتن از جوانی که تازه فوتبال را کنار گذاشته و عاشق استقلال بود، آسان نبود. اولین تجربه سرمربی‌گری پورحیدری در تیم امید استقلال بود.

 

در سال ۵۹ و بعد از جدایی از استقلال، پورحیدی به امارات رفت و در کنار جکیچ در باشگاه الاهلی مشغول به کار شد. پورحیدری در سال ۶۲ بار دیگر به استقلال بازگشت و با این تیم به قهرمانی باشگاه‌های تهران رسید. بدون شک او پرافتخارترین مربی تاریخ باشگاه استقلال محسوب می‌شود. وی آخرین قهرمانی این تیم در آسیا را در سال ۱۳۷۰ با تیمی رویایی که ساخته‌ دست خودش بود، جشن گرفت تا هم در مقام بازیکن و هم در جایگاه مربی این افتخار را کسب کرده باشد.استقلال با پورحیدری در سال ۱۹۹۱ قهرمان باشگاه‌های آسیا شد و در سال های ۱۹۹۲ و ۲۰۰۲ به ترتیب به مقام دوم و سوم رسید.

 

سرمربی اسبق استقلال در آذر 94 به دلیل بالا رفتن قند خونش در بیمارستان ایرانمهر بستری شود. وی پس از چند روز مرخص شد و بار دیگر در قامت مدیر تیم روی نیمکت استقلال نشست اما این آغاز بیماری سختی بود که سال بعد اثراتش پدیدار شد. مهر ۹۵ حال عمومی پورحیدری وخیم شد و به‌ناچار در بیمارستان ایرانمهر که نزدیک منزل مسکونی‌اش بود، بستری شد. تلاش پزشکان برای مهار سرطان حنجره پورحیدری فایده‌ای نداشت چون اقدامات درمانی با تأخیر آغاز شده بود و در ۱۴ آبان ۹۵ پدر استقلال بر اثر سرطان ریه درگذشت تا روز ۱۶ آبان مراسم تشییع در ورزشگاه شیرودی برگزار شود و در ادامه پیکر او در قطعه نام‌آوران به خاک سپرده شود.


روحش شاد و یادش گرامی باد..