جمعه سی و یکم فروردین ماه
نیم نگاه..

کرونا در تعقیب و تهدید لیگ فوتبال ایران 

امروز سوت آغاز لیگ برتر فوتبال باشگاه های کشور به صدا در می آید مسابقاتی که از 20 سال پیش به این طرف چون رودی خروشان در دشت های منتهی به فوتبال ایران جاری بود ولی با همه سال و ماه هایی که گذشت ما هنوز حسرت جام تخت جمشید را می خوریم.

امروز سوت آغاز لیگ برتر فوتبال باشگاه های کشور به صدا در می آید مسابقاتی که از 20 سال پیش به این طرف چون رودی خروشان در دشت های منتهی به فوتبال ایران جاری بود ولی با همه سال و ماه هایی که گذشت ما هنوز حسرت جام تخت جمشید را می خوریم.


 رقابتهایی که چون زندگی در جریان بود و هر دیدارش میعادی برای تولد ستاره های جدید در فوتبال، چنین بود که فوتبال ما به لطف سر طلایی ها و پا طلایی هایی که در میادین مسابقاتی خودنمایی می کردند در آسمان فوتبال قاره کهن می درخشیدند.


امروز اما امکانات بهتری داریم و پول های کلانی که صرف ساق ها و پاها می شود اما هیچکدام رنگ و بوی آن دوران طلایی ما را ندارد. وقتی چشمه جوشان فوتبال ناب گیلان و ملوانان خشک شود زمانی که خوزستان پر استعداد به مصرف گرایی روی بیاورد و از ذخایر ارزشمند انسانی تهی شود و هنگامی که از فوتبال مشهد خدادادها برنخیزند و اصفهان اصالت سازندگی را به دست فراموشی بسپارد لیگ به چرخه ای تبدیل می شود که محرک آن فقط پول است دیگر از عشق به سرفرازی و سازندگی خبری و اثری به چشم نمی خورد.


نمی خواهیم به اصطلاح آیه یاس سر بدهیم چون در این روزگاران درگیر با ویروس ویران گر کرونا همینکه اندیشه برگزاری مسابقات در مخیله ما می گذرد باز کاچی به از هیچی است. دیدن این مسابقات حتی از راه دور هم می تواند مولد نشاط و امیدواری در جامعه باشد اما فراموش نکنیم که رسالت لیگ در فوتبال سازندگی است. میلیاردها تومان هزینه می شود تا از دل پیکارهای طولانی تیم ها چند ستاره سوسو بزنند و صیادان راستین آنان را به شاه ماهی های واقعی دریای خروشان فوتبال تبدیل سازد. امروز دیگر فرصتی برای تجدید نظر در نحوه برگزاری مسابقات و نوع نگرش به لیگ وجود ندارد کرونا همه را با مخاطراتش تعقیب و تهدید می کند ولی حتم داریم که دنیا ادامه دارد و ما باید از قبل این مسابقات بسیار پر هزینه و به روایتی یکصد میلیارد دلاری آینده فوتبالمان را بسازیم. فوتبالی که اقتصاد و سیاست جوامع را در برگرفته است