اسکوچیچ را زود قضاوت نکنیم و از او بت نسازیم.بزرگنمایی آفت فوتبال ما است.
اسکوچیچ را زود قضاوت نکنیم و از او بت نسازیم.بزرگنمایی آفت فوتبال ما است.
باید به او فرصت بدهیم تا اهدافش را در تیم ملی پیاده کند.قیاس عملکرد کی روش با ویلموتس و اسکوچیچ امری خطا و ساده لوحانه است. بعد از برد تیم ملی مقابل بوسنی بار دیگر شاهد بلند پروازی عده ای خاص و بزرگنمایی طیفی از همکاران رسانه ای بودیم.
هنوز زود است تا توان و ظرفیت اسکوچیچ و میزان راهبری او را در تیم ملی زیر ذره بین برده و به قضاوت بنشینیم.قبول داریم اسکوچیچ در ابتدای راه، بسیار با انگیزه و در صحنه نشان است.او اغلب مسابقات را از نزدیک می بیند و با هاشمیان و دیگر همکارانش مشاوره طولانی دارد.
تحول گرایی و فرصت دادن به جوانها و آزمایش شیوه های متعدد تاکتیکی در تمرینات اخیر از شجاعت ذاتی او خبر می دهد ،اما اینکه این آزمون و خطا کردن ها به نتیجه بایسته ختم خواهد شد یا نه ،نیاز به زمان و پیاده کردن اهداف بلند مدت دارد.
اسکوچیچ در دیدار با بوسنی به دفاع سه نفره روی آورد و از قضا خوب هم جواب داد.معلونم‌نیست این تفکر در مصاف با عراق و بحرین و نوع بازی و شیوه مقابله گرایانه آنها هم کارساز باشد.
اگر نگاه خود را بالاتر ببریم،چه بسا این روش در برابر فوتبال سرعتی شرقی ها (کره جنوبی و ژاپن) با بن بست مواجه شود.
متاسفانه برخی از کارشناسان و همکاران رسانه ای عملکرد اسکوچیچ را با کی روش قیاس کردند که قیاسی مع الفارق بود.
کی روش هشت سال در ایران بود و دو جام جهانی را با تیم ملی تجربه کرد.
مربی پرتغالی فوتبالی مبتنی بر منطق دفاع آگاهانه را در تیم ملی پیاده کرد،او به وضوح به بدن سازی،بازی فیزیکی و اهرم دوندگی اصرار داشت و با بازیکن سالاری مقابله کرد.
کی روش وحدت و انسجام گروهی را در تیم ملی ارتقا داد و صد البته ضعف هایی هم داشت.
پرخاشگریها و لجاجتهایش با اهالی فدراسیون و برخی رسانه ها از نکات تاریک او بود و همه را آزار می داد.
اما با این وجود در دو مرحله تیم ملی را به آسانی به جام جهانی برد و تیم ملی عملکردی قابل ستایش در مصاف با اسپانیا ،پرتغال و مراکش در جام جهانی روسیه داشت و...
حال که آن دوران سپری شده و عملکرد سراسر ایراد فدراسیون را با ویلموتس تجربه کردیم ،باید به اسکوچیچ فرصت بیشتری بدهیم.
نباید اسکوچیچ را به عرش برده و او را فرشته نجات تیم ملی قلمداد کنیم.وحید هاشمیان به عنوان مشاوری کارآمد و عنصری توانا در تیم ملی حضور دارد و می تواند کمک شایانی به مربی کروات داشته باشد.
باید این راه جوانگرایی و سازماندهی در تیم ملی را به آرامی و با مطالعه طی کرد و تغییرات حادث شده و اطلاعات و داده ها را زیر ذره بین برد.
باید به خاطر سپرد که تغییر نسل و جوانگرایی باید با ظرافت و درایت صورت گرفته و با برنامه ریزی و انجام تمرینات مستمر به اجرا در آید.در دوران پسا کرونا و برگزاری لیگ و محدویت زمانی و فشردگی برنامه های باشگاهی این فرصت طلایی در اختیار مربیان تیم‌ملی نیست و این موضوع کار را برای اسکوچیچ و دستیارانش سخت و دشوار می کند.
نویسنده: احمد میرزاییان