افرادی که مدعی خدمت به فوتبال هستند و عمدتا بر اساس تمایلات جناحی،سیاسی و رفاقتهای حاکم بر مدیریت جامعه بر سر کار می آیند،را باید مزاحم پیشرفت این رشته دانست که حضور آنها در این عرصه خسارت بار بوده است!

افرادی که مدعی خدمت به فوتبال هستند و عمدتا بر اساس تمایلات جناحی،سیاسی و رفاقتهای حاکم بر مدیریت جامعه بر سر کار می آیند،را باید مزاحم پیشرفت این رشته دانست که حضور آنها در این عرصه خسارت بار بوده است!
مدیریت ورزش ما چهار دهه را با این تفکر غلط طی کرده است و بارها این آزمون و خطا را تجربه نموده ،بی آنکه راه درست و صراط مستقیم را بشناسد و بپیماید.
یقینا فوتبال به دلیل جذابیت مضاعف و هوادار افزونتر، بیش از رشته های دیگر مورد اقبال عناصر سیاسی بوده و به دلیل تفکرات غلط و نداشتن استراتژی صحیح به "چاه ویل" هدایت شده است.
از فوتبالی که چهار دهه گرفتار تعیین و تصویب اساسنامه است و ماههای متمادی  از بی صاحبی  و بلاتکلیفی رنج می برد ،چگونه می توان انتظار پیشرفت داشت؟
هواداران فوتبال با روزمرگی و مدیریت هرکی هرکی عادت کرده و انتشار ضرب الاجل ها و توپ و تشرهای پیاپی از سوی فیفا هم کسی را به واکنش  وانمی دارد!
بعضی از مدیران آن چنان در چنبره بازیهای جناحی و رفیق بازیهای رایج گرفتار شده اند که از تلنگرهای فیفا هم ترسی به خود راه نمی دهند!
قدیمی ها می گویند مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید واهمه دارد.متاسفانه باید اعتراف کنیم بعضی از این افراد که سالها پیرامون ورزش و فوتبال کشور  خیمه و چمباتمه زده اند ،از مار افعی هم کوچکترین ترسی ندارند و...
ماجرای افتضاحی که در پرونده ویلموتس رخ داد و انتصابات چهار دهه گذشته در هیات مدیره ها و مدیریت عامل سرخابی ها نمونه های بارز و آشکار  از  بی مبالاتی ورزش ما است!
باید پرسید فوتبال ما از این رفت و آمد های تکراری چه نتیجه ای گرفته است؟
وزیر محترم ورزش در چند سال اخیر مجموعه ای از عناصر از جمله افراد سیاسی ،تاجر ،دندانپزشک، کارمند وزارت و مامور حراست و...را در راس تصمیم گیریهای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس گمارد.
این عوامل اجرایی تا چه حد روند کار سرخابی ها را سامان دادند؟
گرفتاریهای روز افزون،تلنبار شدن بدهی ها،تشکیل پرونده های پیاپی در فیفا و جرائم جورواجور مالی از فقدان مدیریت صحیح حکایت دارد و عدم نظارت بر عملکرد مدیران و حسابرسی های بی محتوا موجب گرفتاریهای مضاعف شده است و...
هفته گذشته در گفتگویی رادیویی با آقایان ارمنده و مازیار مهرانی در رادیو ورزش به صراحت گفتم که فوتبال یک مقوله کاملا  فرهنگی است و به شدت باید با نگاه اقتصادی و ورزشی به آن نگریست.بنابر این باید با این ابزار و به کار گرفتن عناصر متخصص و کاربلدکار را پیش برد.
سالها است افراد غیر فوتبالی  وناهماهنگ را در هیات مدیره های استقلال و پرسپولیس به کار می گیریم و نظارتی بر عملکرد آنها نداریم.امروز هم متاسفانه به جای اصلاح امور ،عناصری از نهادهای نظارتی و حراستی رابر مصدر امور قرار می دهیم‌که فی المثل با فساد و مسائل دیگر مبارزه کنند!
باید سوال کرد این مدیر جوانی که امروز سکاندار مدیریت باشگاه پرسپولیس شده ،مگر در حوزه مدیریت حراست وزارت ورزش ،مسئولیت  نظارت ومبارزه با فساد و ناهنجاریهای گسترده در ورزش و فوتبال را نداشته است؟
ایشان در پرونده ویلموتس کدام گزارش و نظارت را در عقد قرارداد مساله دار فدراسیون  با مربی بلژیکی را تهیه و ارائه داده است؟ 
در این ارتباط حداقل نمایندگان  محترم مجلس و اعضا کمیسیون اصل نود و  افراد حاضر در فراکسیون ورزش مجلس اظهار نظری داشته باشند تا مردم و هواداران فوتبال از کم و کیف این اقدامات مطلع شوند و...!
چند روز پیش رسول سعادتمند و حمیداوی از قراردادهای نجومی و بالاتر از ده میلیارد تومان در باشگاههای تحت امر وزارت ورزش سخن گفتند.در این زمینه کدام واکنش را از سوی وزیر و افراد منتخب ایشان در هیات مدیره های استقلال و پرسپولیس شاهد بودیم؟
جالب اینکه سعادتمند در باره انتصاب مددی افاضه فرموده اند: ایشان با توصیه وزیر در هیات مدیره استقلال قرار گرفته اند!
عجیب آنکه برخی از همکاران از لفظ افشاگری سعادتمند در گفتگوی انجام شده استفاده کردند!
مگر ایشان و دهها عناصر دیگر در سه سال گذشته مستقیما از وزیر ورزش حکم نگرفتند که حالا از دخالت وزارت رنجیده خاطر شده اند!
به هر حال اعتقاد داریم پرونده قطور عملکرد سراسر ایراد افراد در مدیریت دو باشگاه قدیمی کشور گویای این نکته  مهم و اساسی است که باید راهی تازه برگزینیم.باید با نگاه تخصصی و فرهنگی به فوتبال بنگریم.
فوتبال را با بگیر و ببند و نگاه یک بعدی نمی توان اداره کرد،این افراد و عناصر گذشته مزاحم پیشرفت فوتبال بوده اند و حضور آنها در عرصه فوتبال ثمربخش نبوده است.

نویسنده: احمد میرزاییان