جمعه دهم فروردین ماه

ورزش کشور نیازمند فضای تازه و تنفس عمیق

گاهی حرف ها و سخن هایی در ورزش به گوش می رسد که واقعا تعجب آور است و گاهی هم گریه آور... که پس نقش مدیریت و نظارت چه می شود مثل انتشار اسناد مربوط به باشگاه استقلال و قضایایی که در ورزش کشورمان می گذرد.

1- بعد از نایب رئیس بانوان فدراسیون دوچرخه سواری، خبر از استعفای دبیر این فدراسیون به گوش می رسد. عطاء الهی اعتقاد دارد که رئیس فدراسیون به ویژه در بخش بین المللی قوانین و مقررات را رعایت نمی کرد در این باره با وزارت ورزش هم صحبت کرده ایم و نایب بانوان هم به روایتی بیان کرد که عملا در بخش اجرایی نقش چندانی نداشته است، قدیمی ها در این باره ضرب المثل های فراوانی دارند اما نظر نگارنده بر این است که صافی محکم و قویی بر اعمال فدراسیونها وجود ندارد و ناظرین فدراسیون یا کمیته المپیک هم گاهی سمت هایی گرفته اند و نمک گیر شده اند، کار را به مراحل بسیار حادی کشانده اند که شاید به هیچ وجه خواست و ایده وزارت ورزش نبوده باشد و گاهی که پای در و دل مربیان، همراهان و کارشناسان و ورزشکاران رشته های مختلف می نشینم حرف هایی می شنویم که اگر وصله های ناجور نباشد در قوطی هیچ عطاری یافت نمی شود، سوای مباحث فامیل بازی در برخی فدراسیون ها، رانت هایی که درباره آن می شنویم و می گویند، لزوم یک خانه تکانی اسامی را در مجمع تصمیم گیری کل ورزش را گوشزد می کند و امیدواریم که وعده خانم فرامرزیان مبنی بر استخدام 23 ورزشکار قهرمان و تحصیلکرده واقعیت پیدا کند تا ورزش مملکت از ید عده ای که فرسوده اند و میان خادمین واقعی در آستین ورزش بُر خورده اند، خارج شود. مقامات و قانون بر منع بکارگیری بازنشستگان تاکید می کند اما باز عده ای که مزه ریاست و سیاهت فدراسیون ها و صندلی های پر رونق ورزشی را چشیده اند، دنبال تبصره و ماده و تک ماده می گردند تا بازهم بمانند و جایی برای جوانترها باقی نماند، حال آنکه بدون نگرانی اعتقاد داریم نیروهای جوان هم خالص ترند و هم سرشار از انرژی، انگیزه و خستگی ناپذیری... آقای وزیر! هرچند شما خودتان هم جزو ریش سفیدان رو به بازنشستگی هستید اما بیائید هوای جوانان را داشته باشید تا ورزش در فضای تازه نفس عمیق و پر از اکسیژن را تجربه کند.

2- می گویند اسناد باشگاه استقلال را به یغما برده اند تا از آن سوء استفاده کنند، نامهایی را هم بر زبان جاری ساخته اند اما مگر در این تشکیلات اسناد موجود مسوولی نداشته باشد، چرا باید اوضاع آنقدر بلبشو باشد که هر فردی به آن دسترسی پیدا کند؟ باشگاه های ما تا زمانی که از قید و بند دلالیسم و سوء استفاده های شخصی و منافع فردی بر منافع ملی رها نشوند، هر روز بیشتر از روز پیش در گرداب منفعت طلبی ها و گروکشی ها گرفتار می شوند، باید هرچه زودتر تکلیف پرسپولیس - استقلال روشن شود، صاحبان اصلی این دو باشگاه مردم و طرفدارانش هستند و آنان اگر باشند اجازه خیانت و خباثت را به احدی نمی دهند.

نویسنده: رضا اسماعیلی