جمعه دهم فروردین ماه
چند کلمه برای دردهای این روزهای والیبال؛

مرثیه ای بر مهجوری و دوری

ویروس کرونا بدجوری مردم را از همدیگر دور کرده است. همه این روزها در آرزوی دوست داشتن و دوست داشته شدن بی تابی می کنند.

ویروس کرونا بدجوری مردم را از همدیگر دور کرده است. همه این روزها در آرزوی دوست داشتن و دوست داشته شدن بی تابی می کنند.

روزگار غریبی شده است به نظر می رسد این بلیه قرن چون خوره به جان آدمیان افتاده است اما در ورزش مورد نظر ما که والیبال باشد دوری و مهجوری یکی دو دهه اخیر بسیاری را به گوشه عزلت کشانده است چه بسیار مردان و زنان بزرگی که حقی غیر قابل کتمان بر گردن والیبال دارند یکی یکی جان می سپارند و ما فقط مرثیه رفتن آنها را می سراییم تا نوبت به دیگری برسد اینکه  فلان سایت بنویسد والیبال مرد مقتدر دیگری را از دست داده است چیزی جز سوهان بر اعصاب نیست در زمان حیات چقدر از اقتدار امثال فروزنده استفاده کرده ایم والیبال مدرن نباید بهانه ای بر کم لطفی و بی توجهی به پیشینیان خادم والیبال کشورمان باشد.
امروز از آن نسل محترم و بزرگوار و عاشق والیبال و وطن چند نفری بیش نمانده اند آنها را گرامی داریم حسن کرد، جهانگیر قوام، مسعود صالحییه ، اکبر قادری و.. الان کجا هستند؟! خانه دوست کجاست...


سوهان بر اعصاب یک تکنسین


نخستین قربانی لیگ پر فراز و نشیب والیبال ظاهرا محمد ترکاشوند است بازیکنی که یک دهه تکنسین والیبال ایران بود و به لحاظ فنی با بازیکنانی چون کیم ستاره آن دوران والیبال کره جنوبی و آسیا مقایسه می شد. ترکاشوند حالا یک مربی بین المللی است که در باشگاه پیکان به آخر خط رسیده است پیکانی که برند بین المللی والیبال باشگاه های ما است دیروز  با وی گپ زدیم، درد دل های فراوانی داشت که به رسم امانت آن را پیش خود نگه داشتیم ترکاشوند عزم خود را برای رها کردن صندلی مربیگری در جمع خودرو سازان جزم کرده است وقتی در جایی سوهان بر اعصاب آدم بسابند و فرد احساس بیهودگی بکند رفتن بهتر از ماندن است اما آیا مسوولان ایران خودرو می دانند که با همه هزینه هایی که برای فوتبال می کنند والیبال آرم ورزشی این موسسه است؟
لااقل مدیر عامل جوان و فوتبالی باشگاه پیکان این را بداند و آگاه باشد که ما و رسانه ها عملکرد امثال وی را رصد می کنیم.

نویسنده: جمشید حمیدی