پنجشنبه نهم فروردین ماه
ملی پوشی که کارگر ی می کند؛

یخکشی: تنها آرزویم داشتن کار ثابت است

طی یک سال مصدومیت کسی حالم را نپرسید هزینه های جراحی را پدر کارگرم پرداخت کرد مسئولین را نمی بینم تا تقاضایی داشته باشم.

طی یک سال مصدومیت کسی حالم را نپرسید هزینه های جراحی را پدر کارگرم پرداخت کرد مسئولین را نمی بینم تا تقاضایی داشته باشم.

 
با تلاش فراوان و تمرینات جدی و مستمر توانستم خودم را از روستای قلعه پایان مازندران تا ترکیب تیم ملی کشتی بالا بکشم. افتخاری بود که به رقابت های جهانی ۲۰۱۸ بوداپست اعزام شدم در آنجا با وجود بی تجربگی  مجموعا کشتی های قابل قبولی گرفتم. می توانستم در اولین حضور خودم حداقل به یک مدال برنز جهان برسم اما بی تجربگی باعث شد تا با عنوان پنجمی به کار خود پایان بدهم. سال بعد قبل از مسابقات جام تختی که به واقع انتخابی جهانی بود به دلیل تصادف ناخواسته در جاده نتوانستم روی تشک بروم و نهایتا پای خود را به تیغ جراحان سپردم. بعد از بهبودی باردیگر بدشانسی سراغم آمد. این بار به دلیل آسیب دیدگی رباط زانوی پای دیگرم امکان حضور در انتخابی امسال را پیدا نکردم. موضوع را به مربیان تیم ملی انتقال دادم.  امیدوار بودم فرصتی هم به من بدهند که نشد. وضعیت آسیب دیدگی حاد نیست فعلا مدارا می کنم تا پزشکم نظر نهایی را بدهد که آیا امکان بهبودی بدون جراحی میسر خواهد شد یا خیر؟
جملات بالا اشاره فهرست وار محمدباقر یخکشی ملی پوش وزن ۶۱ کیلوگرم کشتی آزاد اعزامی به مسابقات جهانی ۲۰۱۸ است به مشکلات خود طی حدود دو سال گذشته. این مختصر اما تمام مشکلات این کشتی گیر خطه سرسبز شمال نیست  بلکه وی از کم لطفی ها و بی توجهی ها هم گله دارد هرچند چندان علاقه مند نیست در این باب سخن بگوید و بیشتر آرزو می کند یک کار ثابت داشته باشد تا محتاج دیگران نباشد. او با کمال تواضع تاکید می کند حتی اگر کار سطح پایین و خدماتی اما دائم داشته باشم راضی ام. با کارگری در مزارع و سرساختمان که یک روز هست و  روز دیگر نیست چگونه می شود در سطح قهرمانی تمرین کرد و امید به افتخار آفرینی برای کشور داشت؟

یخکشی در پاسخ به این پرسش به خبرنگار البرز ورزشی گفت : در حال حاضر  چگونه هزینه های زندگی خود را فراهم می کند، پاسخ داد . همانطور که گفتم سعی می کنم با کارگری در مزارع یا سرساختمان، مخارج خودم را تامین کنم هرچند در شرایط حاضر حتی امکان کارگری هم وجود ندارد. پدرم هم کارگر روز مزد است و اگر من کارنداشته باشم او از همان پول کارگری به من کمک می کند تا بتوانم تمریناتم را ادامه بدهم. زندگی دشوار است و ما با کمترین ها روزگار می گذرانیم.


از این قهرمان ملی در رابطه با چگونگی تمرینات و اینکه آیا در طول این دو سال مشکلات، کسی از مسئولین جویای حالش بوده سئوال می کنم، می گوید: فعلا به دلیل پیامدهای آسیب دیدگی و وضعیت کرونا تمرینات زیادی انجام نمی دهم. بیشتر با برادر کوچکم که او هم کشتی گیر است در همین روستای قلعه پایان زیر نظر اصغر آقا بذری تمرین سبک انجام می دهیم. همین جا لازم می دانم از محبت های خانواده بذری خصوصا اصغر آقا و پدرشان قدردانی کنم که نسبت به من محبت بسیار دارند.از مسئولین هم طی دو سال تقریبا هیچکس سراغم را نگرفته و حتی یک تلفن هم به من نزدند. اصلا هیچوقت مسئولین را نمی بینم چه برسد به اینکه بخواهند کاری انجام بدهند. رییس فدراسیون هم که اخیرا مازندران آمده بود سراغم را نگرفت. توقعی هم ندارم چون هر کسی مشکلات خود را دارد و امثال من فعلا اولویت مسئولین نیستیم.
نفر اول رقابت های بین المللی جام ساساری ایتالیا در ارتباط با اینکه آیا فدراسیون پزشکی، فدراسیون کشتی یا صندوق حمایت از قهرمانان در رابطه با هزینه های درمان و مشکلاتی که طی دو سال داشته کمکی کرده و یا حداقل مشکلات یک قهرمان ملی را پی گیری کرده اند، اظهارداشت: هیچکس کمکی که نکرده هیچ، حتی کسی با یک تلفن خشک و خالی جویای حالم هم نبوده، هزینه ها را هم خودم و پدرم با پول کارگری پرداخت کردیم. الان هم چون سرباز هستم در ترکیب تیم پاس ساری قرار دارم هر چند احتمالا به سبب آسیب دیدگی مسابقه برگزار نخواهم کرد. گر می شد در ترکیب تیم های دیگر قرار گیرم لااقل کمک هزینه ای دریافت می کردم که آن هم نشد. کشتی گیران درآمدشان از لیگ است اما این حمایت و کمک از من دریغ شده،با تمام این احوال نا امید نیستم و تلاش می کنم باردیگر خودم را به وضعیت ایده آل برسانم و در ترکیب تیم ملی قرار گیرم. امسال که گذشت و مسابقات جهانی هم برگزار نمی شود. همه چیز به انتخابی المپیک بستگی دارد. باید ببینم پزشکم چه نظری در باره زانوی آسیب دیده ام دارد اگر نیاز به جراحی نداشته باشد که تمرینانم را با جدیت پی گیری و در انتخابی المپیک شرکت می کنم البته باید یک وزن بالاتر یا پایین تر بروم. هنوز در این رابطه تصمیم نهایی نگرفته ام گذشت زمان همه چیز را مشخص خواهد کرد.
از این کشتی گیر کم توقع می پرسم چه خواسته ای از مسئولین دارد؟ بار دیگر  تاکید می کند: تنها خواسته ام این است که شرایطی فراهم شود کار ثابت داشته باشم تا دست تو جیب خودم کنم.