امروز در بررسی رویدادهای مورد بحث ورزش از فوتبال فاصله می گیریم و به دو رشته ای می پردازیم که هریک به نوعی طرف توجه جامعه ایرانی قرار دارد.
امروز در بررسی رویدادهای مورد بحث ورزش از فوتبال فاصله می گیریم و به دو رشته ای می پردازیم که هریک به نوعی طرف توجه جامعه ایرانی قرار دارد.
فدراسیون والیبال بار دیگر یک مربی بزرگ خارجی را به استخدام درآورد وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بر این انتخاب صحه گذاشته اند ولادیمیر آلکنو که در المپیک روی نیمکت هدایت تیم ملی کشورمان قرار می گیرد. کارنامه قطور و سنگینی دارد او بعد از موفقیتهایی که در روسیه داشت طرف مذاکره لهستانی ها نیز قرار گرفت اما به طور کلی جهان والیبال روی خوشی به مربیان روسی ندارند با این همه بدون اینکه بخواهیم بدانیم که آلکنو در ایران ماهی چند هزار یورو دستمزد می گیرد یک نکته را ناچاریم گوشزد کنیم و آن اینکه والیبال ایران با مردی به آن ولاسکو در جهان اوج گرفت و سیستم و سبک منحصر به فردی را دیکته کرد و آن قدر عالی کار کرد که بازیکنان ایرانی به قهرمانان ملی تبدیل شدند و تیم ملی کشورمان خار در چشم رقیبان.. تیمی نمانده بود که مغلوب این مربی زیرک و شاگردان پر انگیزه اش شود حالا باید دید آیا آلکنو که به سخت گیری و سخت کوشی شهرت دارد می تواند با تیم ملی ایران به افتخارات خود ادامه دهد؟
خواسته ای که مربیان مطرحی چون لوزانو و کواچ نتوانسته بودند آن را برآورده سازند به اعتقاد کارشناسان هزینه کردن برای تیمی که نماینده اول قاره آسیا در المپیک 2020 است از هر جهت توجیه پذیر است لذا امیدواریم فدراسیون والیبال در استفاده از این مربی و همراهی با بازیکنان از هیچ کوششی فرو گذار نشود از نگاه ما آلکنو در صورتی موفق خواهد شد که مسائل ذهنی و روانی بازیکنان را در نظر بگیرد و بر اساس شرایط جسمانی آنان برنامه ریزی کند و بازیکنان ما مثل ستارگان درشت فیزیک روسیه نیستند آنها ظرافت هایی دارند که باید مورد توجه هر مربی قرار گیرد امیدواریم والیبال ما بعد از یکی دوسال نزول دوباره اوج بگیرد و موجی فرا گیر و زیبای دیگری را به وجود آورد.
گره های مدیریتی در شطرنج
از والیبال به شطرنج می رسیم رشته ای که پیشینه تاریخی در ایران دارد و چه بسیار نام هایی که از کشور ما در عرصه های بین المللی درخشیده اند و مدال آور شده اند این ورزش فکری اما در دهه اخیر دچار مشکلاتی شده که تقریبا همه آنها ناشی از ضعف مدیریت بوده است و بی توجهی به افتخار آفرینان این رشته باعث شد که ده ها تن از شطرنج بازان مطرح کشورمان راهی اروپا و امریکا شوند و زیر پرچم این کشورها مهره های قهرمانی را جابجا سازند و عجیب اینکه وزارت ورزش نتوانست گره کور مدیریتی را در این فدراسیون هم بگشاید اما اکنون که نائب رئیس این فدراسیون که خود از قهرمانان ملی و قاره ای این رشته بوده است از وجود مافیا و تاثیر گذاری آن در ورزش اندیشه ها سخن می گوید چه کسی باید برخی زد و آستین رفع مشکلات و برخی رذایل را بالا بزند؟ مگر ظرفیتهایی که طی حدود نیم قرن به ویژه 40 سال بعد از انقلاب در این ورزش ایجاد شده را مفت به دست آورده ایم که این گونه بی توجهی می کنند.
نویسنده: رضا اسماعیلی