جمعه دهم فروردین ماه
از بس که صدمه دیدم کتفم مرتب صدا می دهد؛

عباسی: برای تمرین با دوچرخه هر روز مسافتی طولانی را می پیمایم/ سرافرازی مربی ام جزو آرزوهایم است

اولین بانوی تریال سوار کشور گفت: هر روز برای تمرین دوچرخه ام را به دست می گیرم و پیاده به جایی برای تمرین می روم و  آرزویم این است که بتوانم در میادین آسیایی و المپیکی مربی ام را سرافراز کنم. شیدا عباسی در گفت و گو با خبرنگار البرزورزشی اظهار کرد: نزدیک به سه سال است که به صورت متمرکز دوچرخه سواری می کنم که 2 سال در رشته BMX فعالیت داشتم اما اکنون در رشته تریال مشغول به فعالیت هستم و تریال را زمانی که گفتند استعداش را دارم یعنی حدود 6 ماه است که شروع کردم و اولین دختر تریال سوار ایران هستم.

اولین بانوی تریال سوار کشور گفت: هر روز برای تمرین دوچرخه ام را به دست می گیرم و پیاده به جایی برای تمرین می روم و  آرزویم این است که بتوانم در میادین آسیایی و المپیکی مربی ام را سرافراز کنم.
شیدا عباسی در گفت و گو با خبرنگار البرزورزشی اظهار کرد: نزدیک به سه سال است که به صورت متمرکز دوچرخه سواری می کنم که 2 سال در رشته BMX فعالیت داشتم اما اکنون در رشته تریال مشغول به فعالیت هستم و تریال را زمانی که گفتند استعداش را دارم یعنی حدود 6 ماه است که شروع کردم و اولین دختر تریال سوار ایران هستم.

وی افزود: برای حضور در مسابقات آسیایی 2021 تمرین می کنم اگرچه به خاطر بیماری کرونا که هم اکنون تمام کشورها را به نوعی درگیر کرده است نمی دانم که این رقابتها لغو می شود یا نه.

عباسی در خصوص اینکه چرا در رشته BMX فعالیتش را ادامه نداد؛ خاطر نشان کرد: من در رشته BMX آسیب زیادی را متحمل شدم و به خاطر اینکه در این رشته مربی بالای سرم نبود و حضور در این رشته را برای تفریح بود اما در رشته تریال تصمیم دارم که به صورت جدی رقابتها را پیگیری کنم با اینکه حامی مالی برای کمک به ورزشکاران در این رشته وجود ندارد اما تلاشم را می کنم.
وی در مورد اینکه خانواده اش باتوجه به اینکه این رشته خطرناک است رضایت دارند؛ بیان کرد: خانواده ام رضایت نداشتند که در این رشته فعالیت کنم اما تا جایی که در توانم بود خودم هزینه کردم و ادامه دادم به امید اینکه روزی یک اسپانسر مالی در این رشته کمکم کند زیرا هزینه یک کفش مخصوص این رشته هم زیاد است.   


  اولین دختر تریال سوار کشور در مورد چشم اندازش در این رشته ابراز کرد: مهمترین هدفم در این رشته حضور در مسابقات آسیایی است و اگر مورد حمایت قرار بگیرم شاید تا حضور در المپیک بتوان پیش رفت.
وی در مورد اینکه آسیب در این رشته ندیده است تصریح کرد: تابحال دو آسیب جدی دیده ام یکی از ناحیه کتفم بود که الان عضلاتم را که حرکت می دهم کتفم  صدا می دهد و دیگری از ناحیه دستم بود. زیرا در این رشته همان طور که می دانید نمی توان پا زد و باید 6 و7 کیلومتر دوچرخه را دستم بگیرم و راه بروم تا در یک مکان مناسب این رشته بتوانم تمریناتم را انجام بدهم. به این خاطر داخل خیابان خیلی مورد آزار قرار می گیرم ولی آقای صیدی مربی ام خیلی کمکم کردند.
عباسی در مورد اینکه برای این رشته جای مخصوصی در اراک وجود دارد که تمریناتش را انجام بدهد ابراز کرد: دو سالن ورزشی به نام سالن 15 هزار نفری امام خمینی (ره) و دیگری سالن شهرداری مهاجران است که برای انجام تمریناتم به آنجا می روم.
وی در ادامه تصریح کرد: از زمانی که بنده این رشته را آغاز کردم خیلی ها جذب این تریال شده اند و زمانی که داخل پارکها تمرین می کردم برای دیدن می آمدند اما بیشتر شهروندان می ترسند و فکر می کنند رشته سختی است.
 اولین دختر تریال سوار کشور درخصوص آرزویی که در این رشته دارد تاکید کرد: تنها آرزویی که در این رشته دارم این است که بتوانم در جهان حرفی برای گفتن داشته باشم چون خیلی اتفاقی آشنا شدم و 40 درصد انگیزه ام به خاطر زحماتی است که کشیدم زیرا کلی از توان و اعصاب و روانم وقت گذاشتم و امیدوارم که مربی ام از اینکه این همه زمان گذاشته و به من آموزش داده است سرافرازش کنم. در آخر باید از خانوادم به دلیل حمایت هاشونهیات تریال و کمیته تریال دوچرخه سواری  و رئیس هیئت دوچرخه سواری استان مرکزی اقای کمیجانی، شهردار شهر مهاجران دکتر رجائیان و شورای شهر مهاجران، مسئول تربیت بدنی پیام نور دکتر شیخ الاسلامی و اقای جعفریتشکر کنم به خصوص از آقای نوروزیان، دکتر مهاجران و شیخ الاسلامی تشکر کنم زیرا در این راه کمک شایانی کردند.

گفت و گو: الهه طائمه