یکشنبه بیست و پنجم آبان ماه
نیم نگاه

کشتی چشمی گریان و چشمی خندان داشت

امیر حسین زارع در نبرد سنگین حریف نامدار ترک را شکست داد.

زارع همچنان مقتدرانه پیش می تازد، او امروز برای طلا مبارزه می کند اما باخت حسن یزدانی اتفاق تلخی بود که رقم خورد قهر مان پر مدال و پر افتخار کشتی ایران به شدت از ناحیه کتف آزار دید و رمضانوف بلغاری نیز نامردی نکرد و از همان ناحیه به پهلوان یزدانی فشار آورد.

رمصانوف گفت:حسن یزدانی یک اسطوره است و باور نمی کنم او را شکست داده ام یزدانی ما مدال نقره گرفت مداری که ارزش طلا دارد او مانند همیشه صبوری کرد و سردرگم بودن گروه داوری را در دادن امتیاز به وی تحمل کرد.

لذا باید به پهلوان جویباری دستمریزاد گفت که با این آسیب بعد از جراحی آبروی ورزش ایران ماند او را قدر بدانیم و به فدراسیون‌های که رییسانشان خود از ملی پوشان بزرگ بوده اند خسته نباشید بگوییم از علیرضا دبیر گرفته تا هادی ساعی که بعد از نقره طلایی (!) ناهید آسمان ورزش ایران یک نقره دیگر توسط برخورداری صید کرد.

ورزش قهرمانی اینگونه است مرارت کشیدن و علمی کار کردن، مرارت را قهرمانان رنج دیده ما کشیدند و سفرش را برخی اعضای هیات اجرایی و به روایتی بیش از صد و اندی همراه رفته اند.

کمیته ملی المپیک با این طرز تفکر و این افراد فقط می تواند برگرده افتخارات فرزندان ریاست کش ورزش کشور سوار شود و برخی افرادش به گشت و گذار بروند.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی