نتیجه کشتی فرنگی در المپیک پاریس خوب بود اما آزادکاران در حد و اندازه خودشان ظاهر نشدند. مسبب افت عملکرد آنها ضعف و بی برنامگی کادر فنی بود.
محمدحسین دباغی ملی پوش اسبق کشتی آزاد و دارنده عنوان نایب قهرمانی بازی های آسیایی طی گفت و گو با خبرنگار البرز ورزشی با اشاره به عملکرد کشتی گیران در المپیک پاریس خاطرنشان کرد: نتیجه فرنگی کاران در المپیک بسیار خوب بود اما آزادکاران به کوچینگ بد و عملکرد نادرست مربیان باختند، خصوصا در دو فینال ۶۵ و ۱۲۰ کیلوگرم می توانستیم طلا بگیریم که متاسفانه بی تجربگی و اشتباه مربیان باعث شد به مدال نقره قناعت کنیم.
وی ادامه داد: در المپیک مدال طلا اهمیت دارد و انتظار این بود که در کشتی آزاد هم دو - سه طلا داشته باشیم که با بی تدبیری این امکان فراهم نشد البته حساب حسن یزدانی با همه فرق می کند او اگر آسیب نمی دید به راحتی می توانست قهرمان المپیک شود و نام خود را برای همیشه در ورزش جاودانه کند. در همین مورد هم مربیان باید طوری حسن را آماده می کردند که بتواند فینال را بدون هیچ مشکلی پشت سربگذارد.
این مربی سازنده خطه مازندران در ادامه گفت: در غیاب روس ها و تیم درهم شکسته آمریکا ما باید به راحتی مدال های خوش رنگ المپیک را از آن خود می کردیم اما به جای ما، ژاپنی ها به راحتی این کار را کردند و بهترین نتیجه را گرفتند آنها به درستی حریفان را آنالیز کرده بودند از آمادگی بالا برخوردار و کوچینگ شان عالی بود برعکس ما که انگار اصلا مربی بالای سر تیم نبود. شما نگاه کنید ما این همه مربی عنواندار و توانمند داریم که تمام فاکتورهای لازم برای حضور در تیم ملی را دارند اما از آنها استفاده نمی شود.دنبال مربی می روند که نه تنها در میدان جهان و المپیک کشتی نگرفته بلکه از فاکتورهای لازم هم برخوردار نیست با این وضع انتظار داریم موفق هم باشیم؟
دباغی در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: مربیان زحمتکش و سازنده شهرستانی با کمترین امکانات و توجه، شب و روز زحمت می کشند تا شاگردشان به تیم ملی برسد و در میادین جهان و المپیک مدال کسب کند باعث تاسف است که توفیق آنها به حساب دیگران نوشته شود بی آنکه از مربی سارنده یادی کنند. چرا نباید مربیان سازنده قهرمانان هم مزد زحمات شان را بگیرند؟ وقتی توجهی به مربی سازنده نشود انگیزه ای برای ادامه کار پیدا نمی کند آن وقت است که مسیولین فدراسیون از کم شدن تعداد کشتی گیر نگران می شوند.
گفت و گو: احمد دباغ