خالکوبی پای آرمین سهرابیان این روزها به سوژه داغ رسانه ها و فوتبالی ها تبدیل شده اما در این بین حرف و حدیث در این مورد بسیار است.
بازیکنان فوتبال الگوی جامعه هستند و جوانان و کودکان از انها تقلید می کنند بله در این شکی نیست فوتبالیست های ما بابد رفتارهای بسیار درست تری داشته باشند که البته ندارند!بازیکنان ما پول زیادی دریافت می کنند اما حتی یکدهم ان پول بسیار حرفه ای که دریافت می کنند رفتار و زندگی حرفه ای ندارند این هم کاملا. درست است اما خالکوبی بدنی بازیکنان کاملا شخصی است و به خود انها مربوط می شود و دخالت در زندگی سخصی ادمها ورود به حریم شخصی انهاست.
البته که در کل دنیا هم بازیکنان حتی تمام بدنشان را خالکوبی کردند و هیچ کی حتی حق اظهار نظر در مورد انها را ندارد اما ان چیزی که در پرونده سهرابیان به چشم امد بولد شدن این قضیه و زوم کردن برخی رسانه هاست که بسیار قابل تو جه است.
بسیار عجیب است که برخی رسانه ها به این داستان هم نگاه کاملا رنگی دارند و برای محرومیت بازیکن استقلال به هر راهی متوسل شدند تا مثلا در ادامه راه ضربه محکمی به استقلال بزنند و سهرابیان محروم شود و استقلال وارد حاشیه!
قد البته که در فوتبال ایران اتفاقات حاشیه ای بسیار بدتر و مهمتر از خالکوبی مدافع استقلال رخ داده و حتی پرونده ای برای ان تشکیل نشده اما این داستان به قدری بزرگ شد که حتی از تاج رییس فدراسیون هم در این مورد سوال پرسیدند تا قضیه باز هم بزرگتر شود و محرومیت سهرابیان هرچه سریعتر اعلام گردد.
در اینکه ارمین با بالا بردن لباس ورزشی اش و نمایان شدن تصویر زن خون اشام روی پایش اقدام بسیار غیر حرفه ای و نابهنگامی را انجام داد اصلا شکی نیست اما اینکه این موضوع در مقابل اقدامات حاشیه ای دیگر بازیکنان فوتبال انقد به چشم امد در نوع خود بسیار عجیب و دور از ذهن بود اما در فوتبالی که قراردادهای سر به فلک زده و اقدامات زیر میزی بیداد می کند این اصلا عجیب نیست و باید چشم انتظار بیشتر و بدتر از این هم بود ان هم به راحتی اب خوردن!!
گزارش: سوده رحمانوند