پنجشنبه نهم فروردین ماه
لزوم اصلاح روش بازی در فاز حمله و دفاع؛

فکری و دستیارانش باید دست به کار شوند!

فکری و کادر فنی استقلال برای اصلاح روش های بازی و ایجاد هماهنگی بین نفرات به زمان بیشتری نیاز دارند،اما آشکارا پیدا است که تغییر تاکتیک در فاز حمله و دفاع لازمه این رویکرد کلی است. استقلال در چهار بازی گذشته شکننده ،ناهماهنگ و احساسی بازی کرد.فشارهای روحی و عصبیت های بی مورد کادر فنی در کنار زمین به مستطیل سبز منتقل شده و بازیکنان آبی را هم در زمین تحت تاثیر قرار داده است.

فکری و کادر فنی استقلال برای اصلاح روش های بازی و ایجاد هماهنگی بین نفرات به زمان بیشتری نیاز دارند،اما آشکارا پیدا است که تغییر تاکتیک در فاز حمله و دفاع لازمه این رویکرد کلی است.
استقلال در چهار بازی گذشته شکننده ،ناهماهنگ و احساسی بازی کرد.فشارهای روحی و عصبیت های بی مورد کادر فنی در کنار زمین به مستطیل سبز منتقل شده و بازیکنان آبی را هم در زمین تحت تاثیر قرار داده است.

یقینا استقلال و بقیه تیمهای حاضر در لیگ برتر برای انسجام و هماهنگی هارمونی به زمان بیشتری نیاز دارند.این موضوع لازمه لیگی است که غالب تیمهایش باتغییرات کلی روبرو شده و با کادر جدید و نفرات تازه وارد مسابقات را آغاز کرده اند.
اما به هر ترتیب با انجام‌ چهار بازی رسمی  و تمرینات دو ماهه که با بازیهای تدارکاتی همراه بود،می توان ضعف ها و معایب تیمی را شناخت.
استقلال در مصاف با پیکان ناهماهنگ ، سردر گم و فاقد طرح مشخص در حمله و دفاع بود.پیکار با ماشین سازی هم تنها با ضربه ایستگاهی بدست آمد تا معایب تیمی مستور بماند.
گفته شد که زمین مسابقه با پیکان مناسب نبود.این ادعایی درست و قابل پذیرش برای تیمی است که اساس تاکتیک خود را بر محور بازی مالکانه و زمینی پایه گذاری کرده است.
اما مگر این ناهماهنگی در زمین چمن آزادی و در مصاف با ماشین سازی رویت نشد؟
استقلال و پرسپولیس باید در تقابل با تیمهایی که اصطلاحا اتوبوسی دفاع می کنند،تاکتیک مقابله گرایانه داشته باشند.باید این روش ها را در تمرینات روزانه مرور کنند تا ملکه ذهن بازیکن شود.
استقلال در تهاجم به دفاع دو لایه پیکان که تسخیر فضا و تجمع نفرات در عمق را برگزیده بود،طراحی درستی نداشت.
حملات یکنواخت و تکراری ، ارسال توپهای بلند و بی هدف و اجتناب از حرکتهای ترکیبی در عمق دفاع حریف از جمله نقاط ضعفی بود که تا پایان پابرجا بود.
پیکانی ها که در دفاع پایداری و استقامت لازم را داشتند،با ضد حملات نصفه و نیمه خود  بارها استقلال را آزار داده و خلا دفاعی آنها را گوشزد کردند.
شاید تغییر تاکتیک استقلال و اقبال نشان دادن به شیوه دفاع سه نفره و آزادی عمل دو وینگر کناری (میلیچ و وریا غفوری) چاره ساز باشد.
نبود یک بازیکن طراح چون علی کریمی در مرکز زمین و آسیب دیدگی دیاباته که استقلال به او وابسته است،از جمله مشکلات کنونی فکری است،اما همانطور که در سطور پیشین اشاره شد،در تقابل با حریفانی که دفاع محض اختیار می کنند باید به تغییر تاکتیک روی آورد.
زمین چمن شهدای قدس ،شرایط مناسبی برای حمل توپ و انتقال آن از دفاع به خط میانی  ایجاد نمی کرد .لاجرم استقلال به بازی مستقیم و ارسال توپهای بلند روی  آورد.
با توجه به حضور بلندی قامت محمد دریس در درون دروازه و توفیق خوب حق وردی ، محمد ستاری و مجید عیدی در زدن ضربات سر ،جا داشت استقلال برای حمایت از ارسلان مطهری تدبیری می اندیشید.
فرستادن دیر هنگام محمد دانشگر در پنج دقیقه پایانی به زمین بار دیگر نشان داد که کادر فنی در دقایقی از بازی محو  حواشی می شود و از تصمیم گیری به موقع غفلت می کند.
در نیمه دوم استقلال بیش از سی بار به ارسال توپهای بلند روی دروازه پیکان متوسل شدقائدی در این دقایق در زمین گم بود.مطهری هم در چنبره سه مدافع سر زن گرفتار شده بود،لذا در سی دقیقه پایانی حضور دانشگر و پیوستن او به خط حمله می توانست گره گشا است.
در جناح چپ‌هم‌حضور همزمان نادری و میلیچ در زمین چاره ساز نیست.این دو همخوانی درستی از روش بازی یکدیگر ندارند.به نظر می رسد با آماده شدن فرشید اسماعیلی و شجاعیان می توان خط میانی را تقویت کرد و روش های تهاجمی را اصلاح نمود.
تمرین این روزهای استقلال و آماده شدن برای بازی با نفت آبادان از اهمیت مضاعفی برخوردار است و فکری و بازیکنان را‌ از زیر  فشار خارج خواهد کرد.
برای فراهم کردن این شرایط باید آرامش  را در اردو و تمرینات روزانه مهیا کرد و به هدف رسید.
فکری باید بداند زمان بیشتری در اختیار ندارد و دیدار  با نفت برای او حیاتی است و ضامن بقای او در استقلال خواهد بود.

نویسنده: احمد میرزاییان