فوتبال باشگاهی با تفکر غلط برخی مربیان که با جنجال و قیل و قال و ایجاد مرافعه درصدد نتیجه گیری هستند،در مسیر نادرستی حرکت می کند.باید با قاطعیت با این ناهنجاری ها برخورد کرد و اجازه نداد فوتبال در چاه ویل گرفتار شود.
فوتبال باشگاهی با تفکر غلط برخی مربیان که با جنجال و قیل و قال و ایجاد مرافعه درصدد نتیجه گیری هستند،در مسیر نادرستی حرکت می کند.باید با قاطعیت با این ناهنجاری ها برخورد کرد و اجازه نداد فوتبال در چاه ویل گرفتار شود.
با گذشت پنج هفته از مسابقات به اصطلاح لیگ حرفه ای به جرات می توان گفت که هواداران و علاقه مندان فوتبال،بازی ناب و تاکتیکی از هیچیک از تیمها ندیدند.
در یکی دو هفته نخستین دندان روی جگر گذاشتیم و بنا بر یک اصل شناخته شده بر این باور بودیم که تیمها تازه دوران بدنسازی را طی کرده و به دلیل تغییرات در ترکیب خود نیاز به هماهنگی دارند.
این پیشداوری سرابی بیش نبود و به فوریت این امیدواری به یاس و ناامیدی مبدل شد.
در این هفته ها به جای فوتبال و تاکتیک مقابله گرایانه تیمها تنها دعوا و جار و جنجال دیدیم. در این راستا تیمهای بزرگ و دارای هوادار پیشقراول این ناهنجاری بودند.
این تیمها به جای آنکه به فکر تمرین و خودشناسی باشند و آنالیز رقبا را در اولویت قرار دهند ،در بازیها از دقیقه نخست به پرخاشگری به داور پرداختند.
نیمکت ذخیره ها و مربیان هم به جای آنکه در کنار زمین به هدایت بازیکنان تیمشان بپردازند با نیمکت تیم مقابل دعوا دارند و به یقه گیری مشغولند!!
بازار بیانیه دادن و متهم کردن دیگری هم گرم است و شکایت و شکایت کشی رواج یافته است!
رسانه ها و صدا وسیما هم متاسفانه در این وادی گام بر داشته و آتش بیار معرکه شده اند.
در این گیر ودار اخلاق و رفتار ورزشی و رعایت اصول جوانمردی به بوته فراموشی سپرده شده و هرکس اسب خود را زین می کند.
مدیران و دست اندرکاران باشگاهی هم به جای آنکه آتش شعله ور شده را خاموش و این اسب سرکش را مهار کنند ،در مجادلات و منازعات تلویزیونی ،خود سردمدار بی اخلاقی شده اند!!
فوتبال باشگاهی راه بد و ناشایستی برگزیده و بدست آوردن نتیجه به هر وسیله و بهانه ما را به بیراهه هدایت خواهد کرد.
تیمها به جای آنکه بازیها و نمایش بازیکنان خود را با تهیه فیلم های تخصصی مورد ارزیابی قرار دهند،از کنار زمین اولویت را به حواشی و فیلم گرفتن ار نیمکت تیم مقابل داده اند تا با محکوم کردن حریف،حاشیه امنیتی برای خود دست و پا کنند.
باید این تفکر غلط را دور ریخت و به فکر احیا فوتبال باشگاهی بود.
این روزها رقابتهای فوتبال باشگاههای آسیا در منطقه شرق قاره را پیگیری می کنیم .سه داور ما هم (فغانی ،منصوری و ابوالفضلی ) در صحنه قضاوت حاضر هستند.آنچه که می بینیم فوتبال پاک و تاکتیکی از سوی تیمهای شرکت کننده است.آنها به سرعت در حال پیشرفت هستندو ما کماکان در جا می زنیم.
به ندرت می توان دید بازیکنی به سوی داور حمله ور شود و نیمکت ها با هم درگیری داشته باشند. این شیوه و راه و روشی است که شرقی ها در فوتبال برگزیده اند و ما راه دیگری را انتخاب کرده ایم و...
اعتقاد داریم در فوتبال باشگاهی برای کم رنگ شدن این منازعات و جنجال ها باید کمیته های انضباطی و اخلاق را تقویت و قاطعانه با ناهنجاریها مقابله نمود.
باید در نظر داشته باشیم مسابقات کنونی در ورزشگاههای خالی و بدون تماشاگر برگزار می شود.
معلوم نیست فردا با پر شدن ورزشگاهها و پرخاشگری مربیان و بازیکنان ،چگونه می توان آرامش را در سکوها برقرار کرد و به ادامه راه پرداخت.
نویسنده: احمد میرزاییان