روزهای نخست شیوع کرونا روزهای بس طاقت فرسایی بود روزهایی که در خیابان مردم با سرفه های شدید و صاف کردن گلو وسط خیابان می نشستند و کسی حتی برای کمک جرات اینکه به وی نزدیک بشود را نداشت و برخی هم وضعیت وخیم تری که داشتند روی زمین می افتادند و متاسفانه جان به جان آفرین تسلیم می کردند.
روزهای نخست شیوع کرونا روزهای بس طاقت فرسایی بود روزهایی که در خیابان مردم با سرفه های شدید و صاف کردن گلو وسط خیابان می نشستند و کسی حتی برای کمک جرات اینکه به وی نزدیک بشود را نداشت و برخی هم وضعیت وخیم تری که داشتند روی زمین می افتادند و متاسفانه جان به جان آفرین تسلیم می کردند.
البته در این میان پزشکان ارزشمند کشور ، پرستاران، بهیاران زیادی جانشان را بر کف دست گرفتند و ساعتها با لباس هایی واقعا سخت و پلاستیکی تلاش می کردند تا بیماران مبتلا دوباره بهبودی را به دست آورند و در این راه خودشان جانشان را از دست داده اند و چه مدافعان جوانی که در بین آنها دختران و پسران تحصیلکرده و اطبای متعهد فراوان بوده اند.
اکنون اما همچنان درگیر بیماری منحوس کرونا هستیم ولی در تمام احوال سعی می کنیم که پروتکل های بهداشتی و موارد بهداشتی را با وسواس خاصی رعایت کنیم متاسفانه اتفاقات بدی بر سر خیلی از هموطنان عزیز کشور آمده است که از عواقب این بیماری است یکی از این عواقب رعایت وسواس‌گونه موارد بهداشتی، استرس بیش از حد، تغییر سبک زندگی و ترس و نگرانی بیش از حد در چهره هر یک از هموطنان است مخصوصا در مواردی که می خواهند با هریک از شهروندان دیگر ارتباط برقرار کنند.
آسیب های روانی زیادی در این مدت در جامعه تشدید شده است به گونه ای که حتی بسیاری از برنامه ها و اپلیکیشن های داخل گوشی موبایل نیز برای کمتر شدن این موارد سعی کرده اند که با مشاوران و پزشکان روحی و روانی در این خصوص مشاوره هایی به مردم ارائه دهند تا بتوانند غبار یاس از روح خسته جامعه بزدایند. حتی بانوانی که فرزندان کوچک در خانه دارند برای جلوگیری از بیماری فرزندانشان سعی می کنند که با وسواس بیشتری برای جلوگیری از بیماری کودکانشان وسایل زندگی را تمیز کنند به گونه ای که این بیماری موجب بیماری روانی وسواس هم شده است در این رهگذر...
واکسن کرونا؛ ناجی مرگ مظلومانه مردم بی دفاع
متاسفانه ورزشکاران کشورمان که هم اکنون اردوها و تمرینات تیم های ملی شان هم آغاز شده است برای ادامه تمرینات مجبور هستند که در که هر کدام با رعایت تست ها و نمونه هایی که از آنها گرفته می شود با فاصله اجتماعی مناسب به ادامه تمرینات بپردازند که این مساله بسیار حائز اهمیت تر از بقیه موارد در جامعه است زیرا هر ورزشکار حرفه ای یک سرباز وطن برای کسب مدال و به اهتزاز در آوردن پرچم کشور در مسابقات آسیایی و جهانی محسوب می شود اما اکنون با این مشکلات فدراسیون ها باید بیشتر حساسیت به خرج بدهند تا اتفاق بدی برای مدال آوران کشور به وجود نیاید.
البته بسیاری از ورزشکاران هستند که اعضای خانواده شان دچار ویروس منحوس کرونا شده و متاسفانه فوت کرده اند و این اتفاق روحیه ورزشکار ملی را به کل دچار افسردگی و نا امیدی زیادی کرده است حال باید ببینیم دولت برای جلوگیری از این اتفاق که باعث از دست رفتن افراد زیادی شده است برنامه ای مطمئن در نظر گرفته است یا همچنان باید به امید اینکه کرونا نگیریم با ماسک و دستکش از خانه بیرون برویم البته تا تزریق همگانی واکسن کرونا باید که دست به عصا بود و به هیچ وجه ریسک نکرد.
در این گیر و دار متاسفانه ما ایرانیان که از دوران قبل انسانهای خونگرم و اجتماعی بوده ایم حتی همسایه مان را هم که می بینیم سعی می کنیم از وی فاصله بگیریم تا مبادا بیماری داشته باشد و نا خواسته شیوع یابد یا حتی کسانی که دوستشان داریم و اقوام نزدیکمان متاسفانه به خاطر این بیماری دیگر نمی توانند به منزل همدیگر سر بزنند و این اتفاق بر سر کار و بسیاری از جاهای دیگر هم افتاده است ورزشکاران حرفه ای کشور یا به صورت جداگانه تمرین می کنند و یا در منزل شخصی خود تمرینات را انجام می دهند که اگر در یک منزل آپارتمانی باشند سر و صدا باعث نارحتی همسایه ها هم خواهد شد و باید در ساعات معین تمریناتشان را انجام بدهند تا مبادا همسایه ها ناراحت شوند.
مرگ عزیزان بدترین اتفاقی است که به خاطر کرونا رخ داده است و روزانه این آمار افزایش یا کاهش می یابد که برای آن هم دولت سعی کرد در زمانهای افزایش آمار کشته شدگان چند روزی را تعطیل کند تا مشاغل کم اهمیت بر سر کار نروند ولی این اتفاقات منجر به کم شدن آمارها و نزدیک به صفر شدن آنها نشد و باید بگویم که تنها راه جلوگیری از شیوه بیشتر این بیماری زدن واکسن کرونا است که دولت وظیفه دارد در این خصوص به صورت کاملا رایگان اقدام کند و واکسن را از کشور مطمئنی برای حال شهروندان تهیه کند تا این آمار کشته شدگان قطع شود.
مرگ در این حالت مظلومترین اتفاق ممکنه است که بدون اینکه عزیزترین فرد خانواده ات را بتوانی تا زمان به خاکسپاری بدرقه کنی و بدون اینکه بتوانی خودت را خالی کنی دفنش کنند این اتفاق یک غم بزرگ بر دل تمام کسانی گذاشت که این روزها عزیزانشان را به خاک سپردند حتی نتوانستند بدون قطره اشکی آنها را مشایعت کنند و در سکوت مطلق بدون گرفتن مراسمی در میان ناباوری بر اثر یک ویروس کسی که حتی بزرگ خانواده شان بوده یا نان آور زندگی شان بوده را به خاک می سپارند و در این دنیای بی رحم برای زندگی وارد میدانی به نام بازار می شوند تا بتوانند برای فرزندانشان نانی تهیه کنند و هزاران اتفاقی که در پشت این جریان مخفی است..
لذا به خاطر تمام مصیبت هایی که در این دو سال و اندی بر سر همه شهروندان ایرانی آمد و تمام زجرهایی که هم اکنون خانواده ها برای بقاء تحمل می کنند از رئیس جمهور محترم استدعا دارم که برای حفظ جان بقیه از جمله ورزشکاران وطن که باید در میادین ورزشی خود را به بهترین وجه ممکن آماده کنند واکسن را از یک جای مطمئن خریداری کنید و وارد کشور کنید این حق یک شهروند است همانند واکسن آبله مراغان و .. که برای حفظ سلامتی شهروندان در یک جامعه به آنها زده می شود.
نویسنده: رضا اسماعیلی