سه شنبه بیست و هشتم فروردین ماه
نیم نگاه...

جای خالی نقد فنی و تحلیل واقعی در ورزش بوکس

بوکس ایران پتانسیل پیشرفت و موفقیت را دارد اما با شرایط فعلی هرگز درست نمی شود و به سامان نمی رسد.

بوکس ایران پتانسیل پیشرفت و موفقیت را دارد اما با شرایط فعلی هرگز درست نمی شود و به سامان نمی رسد.


محمود مساعدیان کارشناس و مفسر باتجربه بوکس ایران که سالها شاهد نوشتار و نقدهای ایشان در مجله کیهان ورزشی بوده ایم در گفت و گو با البرزورزشی با بیان این جملات می گوید: مشکل از آنجایی شروع شده که مربیان عاشق از صحنه دور شده اند و باشگاه ها دست از سازندگی کشیده و به درآمد و پول روی آورده اند در گذشته هر باشگاهی اگر یک تیم کامل بوکس نداشت اما دو سه مشت زن زبده داشت که با حضور آنها بوکس باشگاهی رونق می گرفت اما اکنون به جای بوکس کیسه بوکس فراوان شده و سایه زدن و قلدر پروری جای قهرمان پروری واقعی را گرفته است. آن دوران که من و زنده یاد حسین جباری برای بوکس می نوشتیم تمام شد. دوران عشق مربیان عاشق هم به پایان رسید بنابراین بوکس در مسیری حرکت می کند که از آرمان های واقعی خود دور افتاده است بوکس تنها ضربه زدن نیست تکنیک به جای خود و شرایط فیزیکی هم لازمه پیشرفت است اما بوکس با شعور جای خود را از دست داده است.
وی افزود: ما  سالها برای بوکس می نوشتیم و چقدر هم دردسر می کشیدیم اما حسن آن این بود که  ظهور و حضور قهرمانان نامی ایران در عرصه بوکس آسیا و صحنه های بین المللی را می دیدیم و افتخار می کردیم..
صحبتهای مساعدیان پیشکسوت ورزش و رسانه را که مرور کردیم به این فکر فرو رفتیم که براستی چقدر جای ورزشی نویسان متخصص و فنی در ورزشهایی مثل بوکس خالی است و هر جا که نقد و نظر عامدانه و آگاهانه نباشد سکون و پس رفت همه جا را فرا می گیرد کاش رسانه های ما و حتی فدراسیون بوکس می توانست با تشکیل دوره های آموزشی فنی طریقه نوشتن ، نقد و تحلیل کردن این ورزش را به جوان تر ها می آموختند تا به جای حاشیه پردازی و سبک اندیشی نقد فنی رواج پیدا می کرد.


نویسنده: رضا اسماعیلی