پنجشنبه نهم فروردین ماه

سیروس پور: تختی پای مرا به کشتی کشاند

هر چه زمان می گذرد به محبوبیت تختی اضافه می شود. راز بزرگی تختی مدال های او نبود بلکه وی به سبب خصوصیات پهلوانی و جوانمردی تختی شد.

هر چه زمان می گذرد به محبوبیت تختی اضافه می شود. راز بزرگی تختی مدال های او نبود بلکه وی به سبب خصوصیات پهلوانی و جوانمردی تختی شد.


پرویز سیروس پور در باره دلایل جاودانگی تختی به البرز گفت: من و تختی در یک محل زندگی می کردیم. او حدود ۱۰ سال از من بزرگتر بود. خیلی روزها می دیدمش که می رفت تمرین. محبوبیت وی باعث شد تا من هم به کشتی گرایش پیدا کنم و تمرینات این ورزش را آغاز کنم. آن روزها کشتی گیران و قهرمانان ارج و قرب زیادی داشتند اما متاسفانه  این روزها پهلوانی و جوانمردی رنگ باخته و کار به جایی رسیده هر کسی که اندام درشتی دارد پهلوان خطابش می کنند در حالی که پهلوانی این نیست.قدیم پهلوان کسی بود که گره گشای مشکلات مردم بود و اهالی محل به این افراد مراجعه می کردند.
وی ادامه داد: تختی هیچوقت پای خود را از حیطه ادب و احترام فراتر نمی گذاشت. سرش پایین بود و ورزش می کرد. البته محبوبیت زیاد او موجب حسادت برخی شده بود که این امر طبیعی است با این وجود همه دوستش داشتند و من به یاد ندارم با کسی اختلاف یا بگو مگو داشته باشد. روز های جمعه معمولا به اتفاق جهان پهلوان و منصورخان مهدی زاده می رفتیم کوه،  هنگام بازگشت نان تازه می گرفتیم و می رفتیم منزل تختی صبحانه می خوردیم  آن موقع تختی هنوز ازدواج نکرده بود.

رییس اسبق فدراسیون کشتی تصریح کرد: چند روز پس از درگذشت تختی من که کارمند سازمان ورزش بودم صبح وقتی رفتم سرکار، آنجا پیرزنی را دیدم که روی صندلی چرخدار گریه میکرد. رفتم جلو و از او در مورد علت گریه اش  پرسیدم. گفت تختی ماهیانه مبلغی به من کمک می کرد الان نمی دانم در نبود او چه باید بکنم. این صحنه را با چشم خودم دیدم و تازه فهمیدم حقوق ناچیزی را که می گرفت خرج بی بضاعت ها می کرد.
سیروس پور در پایان با اشاره به کم لطفی هایی که در حق جهان پهلوان تختی می شود، گفت: مسیولین تندیس بسیاری از چهره های مطرح را در شهرها و مناطق مختلف نصب می کنند اما در مورد تختی کوتاهی شده و متاسفانه آنطور که باید و شاید در ارتباط با این پهلوان کار فرهنگی صورت نگرفته است. چرا نباید تندبس وی در میادین برخی شهرها نصب نشود؟  با این وضعیت چه بسا در آینده مراسم مربوط به تولد و درگذشت او هم کم رنگ شود.
گفت و گو: احمد دباغ