جمعه دهم فروردین ماه

انصاری: حاجی طالقانی تکرار نشدنی است

محمد انصاری پیشکسوت قهرمان اسبق تیم ملی کشتی در این روزهای کرونایی به دور از حواشی کشتی به همراه همسر خود به ورزش می پردازد. وی که درد دل بسیار دارد چند کلامی با خبرنگار خبرگزاری البرز ورزشی هم صحبت شد.

در این روزهای کرونایی چه می کنید؟

از آنجا که بازنشسته هستم و بدون ورزش نمی توانم زندگی کنم، هر روز به همراه همسرم دو ساعت پیاده روی می کنم. قبل از کرونا یا بعد از کرونا برایم فرقی ندارد، ورزش برای سلامتی لازم است و سیستماتیک این کار را انجام می دهیم.

با تغییراتی که در فدراسیون اعمال شده، کشتی را دنبال می کنید؟

دورادور دنبال می کنم و امیدوارم علیرضا دبیر که عضوی از خانواده کشتی محسوب می شود و درک بالایی از معضلات و موانع این ورزش دارد موفق عمل کند هرچند که کار بسیار دشواری را در پیش دارد.

 class=

شما سابقه حضور در تیم ملی را دارید و زمان محمدرضا طالقانی با فدراسیون همکاری می کردید، آینده کشتی ایران را چطور ارزیابی می کنید؟

به ضرس قاطع می گویم که زمان حاجی طالقانی تکرار نشدنی است. او جزو معدود رئیسانی بود که از صفر شروع کرده بود؛ کارش از استان تهران آغاز و به فدراسیون ختم شد، زحمات زیادی کشید و تمام مشکلات را به جان خرید. تمام آقایانی که پس از انقلاب مدال گرفتند به نحوی مدیون طالقانی هستند چرا که ایشان بستری فراهم کرد تا کشتی گیران در بهترین حالت ممکن و با تمرکز کافی پای به میادین برون مرزی بگذارند و خوش بدرخشند. زمانی که کشتی به خواب عمیقی فرو رفته بود، او بود که به داد این ورزش رسید و از جان و دل مایه گذاشت تا روزی شاهد اعتلای آن باشد.

از دوران خودتان برایمان بگویید؟

المپیک مسکو بود که انتخاب شدم و متاسفانه کشور با تحریم های سنگین مواجه شد و ما نیز رفته رفته کشتی را بوسیدیم و کنار گذاشتیم، اکنون نگران برخی از کشتی گیران هستم که نکند با عقب افتادن المپیک لطمه بخورند و به دست فراموشی سپرده شوند. البته دوران ما مصادف با انقلاب و جنگ تحمیلی بود و شرایط متفاوتی داشتیم. مربیان باید تمام فکر و ذهنشان را روی کشتی گیرانی بگذارند به خصوص آنهایی که سن و سال بالایی دارند و به انتهای دوران قهرمانی و پهلوانی خود رسیده اند. وقتی این مباحث را مطرح می کنم مدام به یاد زمان خودم می افتم، بعد از المپیک مسکو خیلی ها تشک کشتی را بوسیدند و برای همیشه این ورزش را کنار گذاشتند. نمی خواهم بد به دل کسی راه بدهد اما همه اش با خود می گویم نکند برخی ها دلسرد شوند و عطای کار را به لقایش ببخشند.

 class=

درباره طرح انستیتو کشتی چه نظری دارید؟

بسیار خوشحالم که آقای دبیر این کار را انجام می دهد. حق کسی پایمال نمی شود و نفرین کسی هم دنبال آدم نیست. اگر نفرات اول انتخاب نشوند یک عمر در دلشان باقی خواهد ماند که روزی حقمان را خوردند. اگر مربیان استقبال کنند به نفع کشتی خواهد بود. یکبار برای همیشه کشتی را قانونمند کنند تا خیال همه راحت شود. کشتی تمام می شود اما آه برخی ها آدم را زمین گیر می کند. محمد بنا و غلام محمدی را خوب می شناسم آنها انسانهای منطقی هستند و به نفع خودشان است که با این قضیه کنار بیایند با قهر کردن که چیزی درست نمی شود. اینکه در حق کسی اجحاف نمی شود تصمیم خوبی است که در وهله اول دوستان باید از آن حمایت کنند. هرکس که استحقاق پوشیدن دوبنده تیم ملی ر داشته باشد ملی پوش می شود چه خبری از این بهتر؟ کشتی ما با سال های گذشته تفاوت بسیاری داشته و بسیاری از کشتی گیرانمان توانایی کسب مدال المپیک را دارند، رقابت فشرده است و این کار را سخت می کند. امیدوارم محمدبنا و غلام محمدی منطقی عمل کنند تا کشتی بیش از پیش متضرر نشود.

گفت و گو از: احمد دباغ