پنجشنبه سی ام فروردین ماه

منزلم را فروختم و فیلم «شیرین قناری بود» را ساختم

جنوب شهر تهران منطقه ای زرخیز و دارای ظرفیت بی پایان استعدادهای شگرف است که در عرصه های گوناگون توانسته قوت قلب عمیق باشد. در حوزه هنر نیز این مزیت مصداق دارد و هستند مردان اکتیوی که جایگاهی قابل دارند.

داود توحید پرست فوتبالیست دیروز و نویسنده و کارگردان امروز از جمله این مردان است که برای تهیه فیلم شیرین قناری بود خون دل خورد و بسیار مرارت کشید.
به بهانه پخش این فیلم هنری - فوتبالی با ایشان گپ و گفتی انجام دادیم که ماحصل این دیالوگ در پی می آید.
به یاد داریم در زمان جوانی در تیم مهرنور بودید و هم تیمی جعفر مختاریفر، چه اتفاقی افتاد که سر از دنیای هنر و سینما در آوردید؟
بنده از زمانی که خودم را شناختم عاشق فوتبال بودم و هنوز هم این انس و الفت در تا وپودم وجو دارد. همزمان با فوتبال، دنیای هنر نیز در سلولهایم وجود داشت.
در واقع شما پس از آنکه بازی در فوتبال را کنار گذاشتید، رسما وارد سینما شدید. درسته؟
دقیقا
چه عواملی باعث شد که سناریوی "شیرین قناری بود" در ذهنتان نقش ببندد؟
در سال 1390 در یکی از نشریات ورزشی خبر بازداشت دختر خانمی که بهمراه دوستش لباس پسرانه برتن کرده و به استادیوم آزادی رفته بودند، ذهنم را بدجوری مشغول کرد. همان خبر در واقع جرقه ای بود تا بفکر تهیه فیلم شیرین قناری بود بیافتم.

 class=


شنیدیم برای تهيه این فیلم بسیار مرارت کشیدید و حتی منزل خود را فروختید.
بله. چاره ای نبود. متاسفانه حمایتی نبود، در حالیکه این کار یک حرکت کاملا فرهنگی - "ورزشی بود. بهرحال بانوان ما بخش اعظمی از جامعه بالنده ما را تشکیل می‌دهند و مقصود این بود که به کمک مسوولان بتوانیم بگونه ای مهندسی کنیم و زیر ساخت ها را آماده نماییم تا خانواده ها نیز بتوانند به استادیوم بروند. همانطوریکه بانوان و آقایان به اتفاق به سینما می روند، چه ایرادی دارد کاری کنیم که این شرایط در ورزشگاه‌ها نیز حاکم شود. بعنوان یک ایرانی وطن پرست ، بچه مسلمان و تهیه کننده قصد داشتم به فوتبال کشورم کمک کنم.
وقتی تعاملی ندیدم بناچار منزلم را فروختم و حتی مستاجر شدم و درنهایت بسیار اذیت شدم. از سویی دیگر، مجوز پخش داده نشد در حالیکه این فیلم در جشنواره بلک در آلمان بهترین اثر در بخش نوجوانان و جوانان ‌شناخته شد. ضمن اینکه در جشنواره های دهلی نو، میلان و آفریقا به بخش مسابقه راه یافته بود.
اما در ادامه بحث ورود جدی فیفا نیز مطرح شد و سخت گیریهای گذشته تاحدودی کم رنگ شد.
به یاد دارم حتی اقای لاریجانی در مجلس تاکید کردند راهکاری پیدا شود تا از َسوی فیفا محروم نشویم. منهم هدفم همین بود که قاتق نان در فوتبال باشم و باوجود دوندگی بسیار، بمدت 9 سال فیلم مذکور بایکوت بود تا اینکه
مجوز پخش آن داده شد. از طریق اینترنت (فیلیمو) می توان فیلم را مشاهده کرد.
اخذ مجوز قانونی و دادن پروانه نمایش چه حسی بشما داد؟
باوجودی که سختی کشیدم و متضرر شدم اما در پوست نمی گنجم. امیدوارم کار بجایی برسد که خواسته بانوان و خانواده ها برای ورود به استادیوم محقق شود.
ضمن اینکه بتازگی درخواست میزبانی جام ملت‌های آسیا را داده‌ایم و حضور بانوان، یکی از مواردی است که کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا به آن مصر هستند.
به آیتم فرهنگی اشاره کردید که متاسفانه در فوتبال ما جایگاه خاص خود را نیافته است.
بله همینطور است. در مقطعی بنده در زمان مدیریت آقای افشار زاده در کمیته فرهنگی باشگاه استقلال بودم. متاسفانه در وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها دم از فرهنگ می زنند اما عملا کار خاصی نمی بینیم. بنده پیشنهاد کرده بودم ترانه سراهای حاذق جذب شوند تا شعارهای فرهنگی برای تماشاگران طراحی کنند اما این گونه نگاه‌ها بایکوت می‌شود و برایش تره خرد نمی کنند.

بازیگران فیلم شیرین قناری بود را معرفی کنید.

سعیده رودبارکی، نگین معتضدی، شهراد وثوقی، پردیس افکاری، مجید حاجی زاده، حمید شریف زاده، فریبا شاهسون، حسین پرستار، امید علومی و هلیا امامی
… و صحبت پایانی
مسوولان ورزش کشور بویژه فوتبال و رسانه ها باید از اثار فرهنگی حمایت کنند و امیدوارم همگی کمک کنند تا بتوانیم با ورود خانواده‌ ها به ورزشگاه، محیط استادیوم ها را فرهنگی کنیم. طبعا وقتی بانوان در ورزشگاه باشند نگاه هواداران عوض خواهد شد و مسائل فرهنگی را رعایت خواهند کرد. اما از اینها گذشته جا دارد از مقامات بنیاد فارابی و وزارت ارشاد تشکر کنم که از فیلم یادشده حمایت کردند . از علاقه مندان هم توقع دارم قانون کپی رایت را مراعات کنند و بجای دانلود، از طریق شبکه اینترنت یاری رس باشند.

گفت وگو از : رضا میرزاییان