جمعه دهم فروردین ماه
مسابقات خلق الساعه؛

یک تیر و چند نشان اما...

رقابت مربیان تیم های پایه به جاهای خیلی خوبی ختم می شود مربیان تیم های نونهالان و نوجوانان هر کدام تلاش می کنند که به نوعی گوی سبقت را از همدیگر بربایند و بیشتر طرف توجه فدراسیون والیبال باشند رقابت همیشه خوب است و می تواند انگیزه های برای پیشرفت باشد.

رقابت مربیان تیم های پایه به جاهای خیلی خوبی ختم می شود مربیان تیم های نونهالان و نوجوانان هر کدام تلاش می کنند که به نوعی گوی سبقت را از همدیگر بربایند و بیشتر طرف توجه فدراسیون والیبال باشند رقابت همیشه خوب است و می تواند انگیزه های برای پیشرفت باشد.


از جمله تصمیم برگزاری مسابقات قهرمانی نونهالان کشور که دیروز ناگهان شیوه نامه آن به استانها ارسال شده و هیاتهای استان ها موظف شده اند که ظرف حدود یک هفته یعنی تا یازدهم مهرماه جاری یک یا دو تیم را در مسابقاتی که اصلا در تقویم سالانه نبود راه اندازی کنند و البته منتظر میزبانان هم هستند.


نفس مسابقات در رده نونهالان هم حائز اهمیت است همین چند وقت پیش بودکه در اروپا مسابقات بازیکنان زیر 17 سال در ایتالیا برگزار کرده اند و در فوتبال ایران نیز لیگ نوجوانان راه اندازی شده است ولی پرسش اینجاست که چرا اینقدر فورس ماژوری می خواهند مسابقات را برگزار کنند انهم در ایانمی که کرونا بیداد می کند مدارس تعطیل است و خانواده ها با نگرانی فراوان پایش سلامتی فرزندانشان را در دستور کار دارند.
پیشنهاد ما این است که فدراسیون در تقویم سال جاری مسابقات مینی والیبال را به طور جدی به ویژه در سنین منتهی به زیر 17 سال قرار بدهد و دست یک برنامه ریزی اصولی بزند. باز هم تاکید می کنم که با نفس برگزاری مسابقه در همه رده های سنی موافق هستیم ولی مسابقه خلق الساعه را به صلاح بچه های کشور نمی دانیم حالا که قرار است بعد از سالها یک کار بنیادی انجام بدهیم چه بهتر که اصولی و مطالعه شده باشد. به طور مثال؛ این همه آکادمی ریز و درشت مثل قارچ در گوشه و کنار مملکت سبز شده است چه اشکالی دارد به خاطر بررسی راندمان کار این کانون ها مسابقاتی را ویژه آکادمی ها برگزار کنند تا با یک تیر چند نشان بزنند.
نویسنده: جمشید حمیدی