جمعه دهم فروردین ماه
تاوان بی توجهی به نصایح و هشدارها ؛

فرجام فوتبالی که از بی صاحبی رنج می برد!

 در سنوات گذشته از جادو و جنبل  و اشاعه شرط بندی در محافل خصوصی  و فساد نوشته بودیم. آب بستن و باتلاقی کردن زمین و نوشیدنی مساله دار  به حریف دادن را هم دیده بودیم ،اما حالا باید از کم و زیاد کردن طول و عرض زمین اظهار شگفتی کنیم.

 در سنوات گذشته از جادو و جنبل  و اشاعه شرط بندی در محافل خصوصی  و فساد نوشته بودیم. آب بستن و باتلاقی کردن زمین و نوشیدنی مساله دار  به حریف دادن را هم دیده بودیم ،اما حالا باید از کم و زیاد کردن طول و عرض زمین اظهار شگفتی کنیم.


حال و روز امروز فوتبال ما، مولود مسامحه و مصلحت اندیشی یکسری افرادی است که همه چیز را سرسری گرفتند.
افرادی که تنها به کرسی ریاست می اندیشند و شیفته شهرت ،قدرت و مقام و منفعت طلبی هستند.
بارها نوشتیم که مقابله با فساد به عزم و اراده قوی و برخورد قاطع نیاز دارد.
به کرات یاد آور شدیم کار فرهنگی ،نیاز به حضور عناصر فرهنگی دارد و با حرف و شعار نمی توان  تحولی در فوتبال ایجاد کرد.
برخی با بزک کردن این فوتبال بی ریشه و استفاده از عناصر همراهشان در رسانه ها در صدد بودند تا با لطایف الحیل بر ناملایمات سرپوش بگذارند و فساد و نا هنجاریها را به قول قدیمی ها-ندید بگیرند.
این ندیدن ها و سرپوش گذاشتن ها بر بی اخلاقی ها و اقدامات زشت و سخیف  باعث شده  تا همگان از این فوتبال رنج برده و مکدر شوند.
ظاهرا در دورانی که ویروس منحوس کرونا به تاخت و تاز خود ادامه داده و کوچک وبزرگ را در خانه ها حبس  کرده، قرار بود فوتبال اندک دلخوشی و سرگرمی را برای مردم به ارمغان آورده و پیام آور شور و نشاط باشد.
متاسفانه در لیگ برتر باشگاهی هر روز شاهد اتفاقات و وقایع عجیبی هستیم.تیمها به جای کار فنی و نمایش فوتبال در مستطیل سبز،به جنگهای زرگری و مجادله ها و منازعه های رنگ و وارنگ  و جور واجور روی آورده اند.
در لیگ بیستم باشگاهها به جای تقابل تاکتیکی، به  مسابقه" بیانیه" بیش از موارد دیگر اهمیت می دهند.
گویی به باشگاهی که بیشتر و بهتر بیانیه بدهد جایزه و امتیازی تعلق می گیرد.
از تاکتیک داد وبیداد در کنار زمین و حمله ور شدن به نیمکت تیم مقابل هم نباید بی تفاوت گذشت که این هم ره آورد تازه فوتبال باشگاهی است.
مصاحبه های آتشین و متهم کردن داوران و برنامه ریزان به جانبداری از تیمهایی خاص ،معادلات را به هم ریخته است.
در این اوضاع و احوال هیچکس بدرستی وظایف خود را انجام نمی دهد .متاسفانه فضای پاک ورزش ،دستمایه کسانی شده که با توسل و تمسک به اهرم های نخ نما شده در پی حفظ جایگاه خود می باشند.
اگر کمیته های اخلاق و انضباطی بدرستی وظایف خود را انجام می دادند ،شاهد این همه بد رفتاری و بد اخلاقی در ورزشگاهها نبودیم.
در گذشته برخی از جادو و جنبل و شرط بندی در فوتبال نالان بودند و هواداران تیمها هم  از محفل های آنچنانی بازیکنان و شب بیداریها و قلیان کشی ها رنج می بردند. در مقطعی خاص هم صاحب این سطور در میان تماشاگران حاضر شد و از آزادی عمل برخی جوانان و نوجوانان در استفاده از مواد مخدر در سکوها گزارشهایی تهیه کرد و به همگان تلنگر زد و...
 انگار همه دست به یکی کرده اند که به  این حرفها و تلنگرها توجهی نداشته باشند. در این گیر ودار بازی جوانمردانه و پاک روز به روز رو به افول و نزول گذاشته و فوتبال سیر قهقرایی پیموده است.
اگر دیروز از اتلاف وقت و وقت کشی رنج می بردیم و به آب بستن زمین ایراد می گرفتیم ،امروز از  تخطی به  قوانین در روز روشن باید شگفت زده شویم.
چه کسی باور داشت که در رقابت فولاد و پیکان در اهواز ،مسولان ورزشگاه به طول و عرض زمین دست ببرند.
چه کسی به آنها اجازه این دخالت آشکار در قوانین را داده است؟
جای شکرش باقی است که ناظر بازی با دخالت به موقع از این خلاف آشکار و واضح جلوگیری کرد.
مربی پیکان گفته است آنها می دانستند ما بازیکنی داریم که پرتابهای بسیار بلندی دارد. لذا میزبان جدا از اضافه کردن هفت هشت متر به خط طولی - کناره های زمین - را هم باتلاقی کرده بود تا مانع اجرای تاکتیک ما شودو...
اگر چه آذری مدیر باشگاه فولاد بفوریت وارد ماجرا شد و از جامعه فوتبال عذرخواهی کرد ،اما جا دارد چگونگی و چرایی این اقدام مورد بررسی قرار گیرد!
سازمان لیگ و کمیته های مربوطه هم باید از زوایای دیگر این موضوع را واکاوی کرده و با خاطیان برخورد قاطع داشته باشند.
اگر مانند گذشته مسئولان دست روی دست بگذارند و مصلحت اندیشی پیشه کنند ،بیم آن داریم چند صباح دیگر میزبانان مسابقات  به کوچک  و کوتاه کردن دروازه خودی هم بپردازند و با در مقاطعی با  ۱۲ بازیکن در میدان حاضر شوند.

نویسنده: احمد میرزاییان