جایگاه مربیان ایرانی در لیگ باشگاهی با بی تدبیری برخی از افراد مور تهدید جدی قرار گرفته است.جذب نفراتی برای شلوع کاری در کنار زمین و ایجاد جار و جنجال به جای کار فنی از جمله اقدامات ناپسندی است که باید با آن مقابله کرد.
جایگاه مربیان ایرانی در لیگ باشگاهی با بی تدبیری برخی از افراد مور تهدید جدی قرار گرفته است.جذب نفراتی برای شلوع کاری در کنار زمین و ایجاد جار و جنجال به جای کار فنی از جمله اقدامات ناپسندی است که باید با آن مقابله کرد.
فوتبال باشگاهی به لحاظ بار فنی و کیفیت بازیها آینده روشنی را نوید نمی دهد.نتیجه گرایی و دور شده از نکات فنی و تاکتیکی مانند بختک به جان فوتبال افتاده است.
متاسفانه برخی از مدیران با این تفکرات غلط همراهی می کنند و با دست به یکی کردن با مربیان، فوتبال را به بیراهه هدایت می کنند.
نیمکت تعدادی از تیمها به قدری شلوغ وغیر قابل کنترل است که در هنگامه بازیها هر لحظه باید منتظر وقوع حادثه ای بود.
دستیاران فنی تیمها وظایف خود را فراموش کرده و بی جهت وارد عرصه ای شده اند که جایگاه آنها را مورد خدشه جدی قرار خواهد داد.
این عده باید توانایی خود را در تمرینات و برنامه های روزانه نشان دهند و کمک حال سرمربی تیمشان باشند.
در کمال تاسف و تاثر باید بگوئیم یکسری از این افراد نقش دادبزن را ایفا می کنند.
داد و بیداد کردن و شلوغ کاری در کنار زمین در شان دستیاران و همراهان تیمها نیست. کار به جایی رسیده که پزشکان برخی تیمها که از قشر تحصیل کرده جامعه هم هستند،همراه با نیمکت ذخیره ها داد و بیداد می کنند.
باید توصیه کنیم سازمان لیگ برای محافظت از بازیکنان و داوران مسابقات -گروهی از نیروهای خود را مقابل نیمکت ذخیره ها بگذارد تا از تهاجم به ناظر و کمک داوران جلو گیری شود.
شاید مناسب باشد به جز سرمربی تیمها ،تمام نفرات به سکوهای بالای ورزشگاهها هدایت شوند تا با این روند ناشایست در مسابقات مقابله کرد.
به هر حال باید قبول کرد ادامه ناهنجاری و ایجاد بلوا و آشوب در کنار زمین به سود فوتبال ما نیست . اعتقاد داریم ساده انگاری ، برخورد ضعیف و کژ دار و مریز سازمان لیگ و کمیته انضباطی و اخلاق هم مزید بر علت شده تا شاهد اوضاع اسفناک در مسابقات باشیم.
فحاشی و دعواهایی که امروز درون زمین می بینیم،متاثر از بلواهایی است که از نیمکت تیمها به بازیکنان منتقل می شود.
مربی شلوغ کار و معترض ،بازیکن پرخاشگر تربیت می کند.این موضوع را به وضوح دراینگونه تیمها می بینیم.
در بعضی از بازیها وقت کشی بیداد می کند و در یک لحظه سه بازیکن یک تیم بی جهت خود را زمین می زنند.
بعضی از تیمها زمین مسابقات را به باتلاق تغییر می دهند تا مهمان در تاکتیک زمینی با مشکل مواجه شود.
گروهی دیگر هواداران خود را مقابل هتل محل اقامت مهمان می برند تا تمرکز و استراحت بازیکنان آنها را به هم بریزند.
برخی دیگر مانند فولاد خوزستان حرکتی سخیف و زشت را اجرا کرده و ۷ متر طول زمین را بزرگ می کند تا اسباب زحمت تیم پیکان را فراهم کند.انها به همین نکته اکتفا نکرده و کنار زمین راهم باتلاقی کردند تا بازیکن اوت انداز پیکان در تنگنا قرار گیرد.
مجموعه این نکات گویای یک موضوع حیاتی است و آن هم به بیراهه رفتن فوتبال باشگاهی است.
تکرار این منازعات و مشاجرات و شلوغ کاریها با روح ورزش و فوتبال جوانمردانه در تضاد است.
تاسف آور است وقتی بازیکنان ماشین سازی را بی جهت روی زمین می بینیم.سه بازیکنی که مانند دوست خوش ذوق ما در برخورد با هوا و هم زمان مصدوم می شوند.تاسف بار تر اینکه بازیکنان پرسپولیس توپ را به حریف نمی سپارند و در مصاحبه ها می گویند دیگر تیمها هم بازی جوانمردانه را با ما رعایت نکنند!!
این فوتبال با این همه حواشی و جار و جنجال مورد پسند مردم و علاقه مندان فوتبال نیست. برای مقابله با این پدیده زشت باید چاره ای اندیشید.
اجرای دقیق قوانین انضباطی و محرومیت های سنگین و جراِئم نقدی اقدامی باز دارنده است که در کنار کارهای فرهنگی باید به اجرا گذاشته شود.
نویسنده: احمد میرزاییان