پنجشنبه نهم فروردین ماه
داوران و انتظارات جامعه والیبال

بذر در شوره زار . . .

فضای داوری در والیبال ایران نیازمند استریلیزه کردن است. باید بعد از سال ها سکون اکسیژن و سرزندگی را به این جامعه بیاورد. سال هاست که عده ای خاص در این حیطه دست و لب به سوت برده اند و البته در حد خود تلاش کرده اند اما مسابقات امسال را که تماشا کرده ایم گفتیم که شانس آورده اند که تماشاگران از سالن مسابقات حضور ندارند وگرنه با این روند شاید هفته ای یکی دو دعوای جانانه را شاهد بودیم.

فضای داوری در والیبال ایران نیازمند استریلیزه کردن است. باید بعد از سال ها سکون اکسیژن و سرزندگی را به این جامعه بیاورد. سال هاست که عده ای خاص در این حیطه دست و لب به سوت برده اند و البته در حد خود تلاش کرده اند اما مسابقات امسال را که تماشا کرده ایم گفتیم که شانس آورده اند که تماشاگران از سالن مسابقات حضور ندارند وگرنه با این روند شاید هفته ای یکی دو دعوای جانانه را شاهد بودیم.

می دانیم داوران جوان ما نیازمند حمایت هستند و سال ها زمان می برد تا آب دیده شوند  ومورد وثوق قرار گیرند اما همین داوران باید در وهله اول به لحاظ شخصیتی طوری عمل کنند که جامعه والیبال آنان را بپذیرد. داور باید مثل معلم و مأمور راهنمایی رانندگی باشد. هم رفتار اجتماعی تربیتی را بداند و در حفظ اجرای قوانین دقت عمل به خرج دهد. بدون حاشیه باشد و فاصله اش را با ورزشکاران حفظ کند. داورانی که به طور مرتب در فضای مجازی پرسه می زنند و داورانی که خودشناسی ندارند نمی توانند موفق باشند. خوشبختانه تنی چند از داوران  جوان ما دارای ویژگی های رفتاری مطلوبی هستند. اما اگر بخواهیم آنان را با داوران گذشته عباس مقدس زاده ، کاوه سرحدی، امیدوار حاتمی، رضا عناصری، شهباز صدری و . . . مقایسه کنیم می بینیم که تفاوت از زمین تا آسمان است؛که این دل مشغولی بزرگ مصلحان توپ و تور است که در حسرت داشتن داوران مختلف و قابل احترام به سر می برد. به اعتقاد ما کمیته های داوران فدراسیون در گذشته و حال تلاش های خود را کرده اند اما در برخی از موارد بذر در شوره زار پاشیدند. امروز فدراسیون والیبال برای احیای داوری کشور و تربیت داورانی که معلم ، استاد دانشگاه و والیبالیست معتبر بوده باشند برنامه داشته باشد.آنچه که می نویسیم و می گوییم به روشنی در جامعه والیبال ما دیده می شود. پس اکنون که به مراحل پتیانی لیگ برتر رسیدیم باید ضمن آسیب شناسی طرحی نو در اندازیم.

جمشید حمیدی