جمعه دهم فروردین ماه
فصل نقل و انتقادات از راه رسید؛

دورخیز سرخابی ها برای شکار بازیکنان جدید!

با شروع فصل نقل و انتقالات بار دیگر سرخابی ها برای شکار نفرات جدید دست به کار شدند تا دستمایه دیگر تیمها را تاراج کنند و با حاضری خوری و حاتم بخشی معادلات فوتبالی را به هم بریزند.

با شروع فصل نقل و انتقالات بار دیگر سرخابی ها برای شکار نفرات جدید دست به کار شدند تا دستمایه دیگر تیمها را تاراج کنند و با حاضری خوری و حاتم بخشی معادلات فوتبالی را به هم بریزند.

پرسپولیس و استقلال سالهای متمادی است از سازندگی و بازیکن سازی فاصله گرفته و همواره از سفره تیمهای سازنده و ضعیف ارتزاق می کنند.
 این در حالی است که این دو تیم در حرف دارای تیمهای پایه و آکادمی هستند،اما از این همه فعالیتها بازیکنی پرورش نمی یابدو در این  زمین دیم محصولی به ثمر نمی نشیند.
این کار بی ثمر در تیمهای پایه و در یک دوره طولانی باعث شده تا مدیران این دو باشگاه به صید بازیکنان تیمهای دیگر توجه داشته باشند.
در لیگ بیستم آنچه که موجب بروز مشکلات جدی در فوتبال باشگاهی شده ،قراردادهای نجومی با بازیکنان جدید و اعتراض قدیمی ها به نحوه  اقدامات مدیران مربوطه می باشد.
برای مثال سعادتمند برای جذب محمد نادری و مرادمند دو قرار داد ده و دوازده میلیاردی تنظیم کرد. قرارداد وریا غفوری هم از دو میلیارد و دویست میلیون تومان به یک باره به یک قرارداد دو ساله به مبلغ چهارده میلیارد تومان افزایش یافت.
این در حالی است که مهدی قائدی به عنوان ستاره استقلال قراردادی کمتر از یک میلیاردتومان دارد.
این نابرابری و بی عدالتی در عقد قراردادها که توسط سعادتمند و همکاران او در هتل های آنچنانی  به ثبت رسید،نشان دهنده این نکته حیاتی است که این نفرات با اصول فوتبال و رویه جاری در آن آشنا نیستند.
این ولخرجی های بی حساب و کتاب و میلیاردی  در حالی صورت می گیرد که  استقلالی ها از غذا و تغذیه و امکانات اولیه  هم محروم هستند!
مدیری که  بی مطالعه پول کلان  به مرادمند و نادری  می پردازد،یقینا اقدام او مورد اعتراض قائدی ،دانشگر و اسماعیلی قرار می گیرد.
قائدی در این ایام به شدت مورد توجه تیمهای حوزه خلیج فارس قرار گرفته و وعده های تو خالی مدیران قطعا حضور او را در استقلال در پرده ابهام قرار خواهد داد.
این اقدام غلط دقیقا در اردوی پرسپولیسی ها هم رویت شد و اوضاع تیم یحیی گل محمدی را در آستانه دیدار فینال آسیا به هم ریخت.
رسول پناه برای جذب علی شجاعی،آرمان رمضانی،میلاد سرلک ،احسان پهلوان  و...قراردادهای نجومی تنظیم کرد ،حال آنکه شجاع خلیل زاده وعلیپور نیمی از این مبالغ را دریافت می کردند.پیش از آن هم مهدی ترابی به دلیل عدم تعهد باشگاه و بی توجهی مدیران به مفاد قرارداد به صورت یکطرفه قرارداد خود را فسخ کرده بود و...
اگر مدیران پرسپولیس اندکی درایت داشتند و برای حفظ شجاع ،ترابی و علیپور دقت به خرج می دادند،یقینا قهرمانی در باشگاههای آسیا در دسترس بود و در لیگ بیستم  هم اوضاع‌به مراتب بهتری داشتند.
آنها پولهای کلانی به نفراتی دادند که به ذخیره های دائمی مبدل شدند.
مدیران استقلال هم  بی کفایتی را به اوج رساندند.
آنها زکی پور ،چشمی و علی کریمی را از دست دادند و با هزینه میلیاردی نادری، مرادمند،متین کریم زاده،احمد موسوی ،مهدی پور و مرادی را جذب کردند.
حفظ سیاوش یزدانی مدافع  همواره آسیب دیده هم از نکات مهم  در اردوی استقلال بود.
همه کارشناسان بر این باورند اگر استقلال سه بازیکن گذشته خود از جمله علی کریمی را حفط می کرد و مبالغ هریته شده جدید را به آنها می پرداخت موقعیتی مناسب تر داشت‌و در خط دفاع تا این حد شکننده نبود.
این نکات سراسر ایراد از نحوه تیمداری در دو باشگاه شاخص کشور را  برشمردیم تا یاد آور شویم فوتبال باشگاهی با‌این رویه به جایی نمی رسد و تقویت نمی شود.
نباید به بهانه تقویت استقلال و پرسپولیس به تضعیف تیمهای دیگر همت گماشت.
این روزها سرخابی ها در لیست جدید خود چشم به شکار فرجی و قاسمی نژاد از شهر خورو دارند.پیمان بابایی از ماشین سازی هم در تیر رس آنها است .از علی علیزاده ،علی نعمتی و میلاد جهانی و چند بازیکن دیگر هم نام برده می شود.
باید پرسید چرا گل محمدی و فکری فرصتی به نفراتی جوان چون آریا برزگر ،حسین‌ پور،حسینی فردین رابط ،خاقانی و امثالهم نمی دهند؟
آیا آریا برزگر با ده دقیقه حضور در میدان‌موثرتر از آرمان رمضانی و مهدیخانی نبود.
مهدی عبدی که‌ فصل گذشته غالبا نیمکت نشین بود در فصل جاری با رفتن علیپور و محرومیت آل کثیر اجبارا در خط حمله قرار گرفت  و توانایی های خود را بروز داد.
اگر این اتفاقات در خط حمله پرسپولیس ایجاد نمی شد ،یقینا عبدی  جوان جایی ثابت در لیست  گل محمدی نداشت.
در هر حال باید قبول کنیم‌جوانگرایی و بازیکن سازی در فوتبال باشگاهی رنگ باخته و تیمهای بزرگ هم به حاضری خوری عادت کرده اند.
این رویه غلط بلای فوتبال باشگاهی است.چرا که تیمهای متمول و دارای حامی مالی به دسترنج تیمهای ضعیف و سازنده ناخنک می زنند و بازیکنان شاخص آنها را با پولهای کلان صید می کنند.

نویسنده: احمد میرزاییان