فوتبال مثل زندگی در همه جای دنیا جریان دارد کشور فقیر و سرمایه دار نمی شناسد.

فوتبال مثل زندگی در همه جای دنیا جریان دارد کشور فقیر و سرمایه دار نمی شناسد.
 

این ورزش جذاب و پر هیجان این بار تبدیل به نفس عمیق مردمان کرده زمین است و به خاطر همین جاذبه ها و ارزشها است که مسئولان مملکتی در هر سطحی که باشند به فوتبال نگاه اجتماعی، ورزشی، سیاسی و حتی اقتصادی دارند ولی در مملکت ما این ورزش بزرگ قرن تبدیل به نردبان ترقی افرادی شده که به هیچ وجه اصل و اصالت فوتبال را در نیافته اند.

این روزها که بیش از 60 نفر برای گرفتن کرسی های انتخابات فدراسیون فوتبال نامنویسی کرده اند و در صف ایستاده اند می دانند که فوتبال چ تاثیرات عمیق فرهنگی و سیاسی در هر کشوری دارد اگر معترف هستند اعلام کنند که برنامه های آنها برای برون رفت فوتبال ملی از بن بست کنونی چیست آنها می دانند که هنوز لیگ ملتهای آسیا برای سال آینده شروع نشده رقبای ما چکار می کنند؟ عراقی با همه مشکلات دست به یارگیری زده اند و داوطلب میزبانی شده اند قطری ها که دیگر انگار به سوی کره مریخ حرکت می کنند و ما تازه از زبان وزیر ورزش می شنویم که پرسپولیس و استقلال وارد بورس خواهد شد و این وعده ما را به یاد ضرب المثل قدیمی می اندازد که وقت گل نی چه زمانی است؟ 
آیا فدراسیون جدید فوتبال اقتدار و اختیار لازمه را برای سر و سامان دادن همین مشکل دو باشگاه معروف را خواهد داشت. آیا فدراسیون جدید با همه افراد پر شماری که در جهت احراز کرسی های متعدد تشکیلات صف بسته اند برای احیای فوتبال خوزستان، گیلان و .. برنامه دارند آیا راه دیپلماسی ورزشی بین المللی را می شناسند؟ باید هر یک برنامه های خود را به طور متقن اعلام کنند.
تردید نداریم که در این بین شخصیتهایی مثل کیومرث هاشمی دارای چنین ویژگی هایی است و باید کمک کرد تا به حضور افراد کار آمد حداقل بتواند شرایط دوران ریاست صفایی فراهانی را برای فوتبال کشورمان فراهم سازیم.  
نویسنده: رضا اسماعیلی