سه شنبه بیست و هشتم فروردین ماه
نگاهی واقع بینانه به حضور داوران در لیگ برتر؛

مهندسی داوری پسندیده نیست!

قاضیان میادین فوتبالی در زمره مظلومترین و زحمتکش ترین گروه این رشته به حساب مئ آیند که همواره مورد تهاجم و انتقادات دامنه دار قرار دارند.

قاضیان میادین فوتبالی در زمره مظلومترین و زحمتکش ترین گروه این رشته به حساب مئ آیند که همواره مورد تهاجم و انتقادات دامنه دار قرار دارند.


همانطور که در باره لزوم تحول و اصلاح ساختار در فوتبال تاکید داریم،باید  به امور داوری و قضاوت مسابقات هم  پافشاری داشته باشیم.
یکی دو سالی است ،مباحثی پیرامون اصلاح ساختار و جوانگرایی در کار داوری را شاهد هستیم.
حرکت زیر بنایی که فرصت طلایی در اختیار جوانترها قرار می دهد تا در این عرصه توانائیها و قابلیتهای خود را بروط دهند.
ورود یک تعداد جوان تحصیل کرده و دانشگاهی در امر داوری را باید به فال نیک‌گرفت و به آنها اعتماد کرد.
در این زمینه لازم است برای کاهش اعتراضات سیستم var را در ورزشگاهها و مسابقات فوتبال به اجرا بگذاریم.
با این اقدام حقی از تیمها تضییع نمی شود و از طرف دیگر انگشت اتهام و انتقاد به سوی داوران کاهش می یابد.
امسال در پایان نیم فصل  ۶۹ داور و ۲۳ ناظر کار قضاوت را عهده دار بودند.
اگر چه از  این تعداد کثیر داوران که نفراتی از جمع آنها جوان و جویای نام هستند و رفته رفته مدارج بین المللی را طی می کنند،اما در کنار این اقدامات پسندیده باید به نکات مهم‌ دیگری اشاره داشت. 
به لحاظ تخصصی و کارشناسی برای لیگ ۱۶ تیمی حضور ۶۹ داور قدری عجیب است و غیر منطقی است.
برخی شائبه مهندسی داوری و در پیش بودن انتخابات فدراسیون را دلیل این اقدام می دانند.
نباید اجازه داد برخی مسائل جانبی بر کار داوری اثر سو بگذارد.
چگونه است در لیگ انگلیس که ۲۰تیم حضور دارند از ۲۴ داور استفاده می شود.
در لیگ ۲۰ تیمی ژاپن از ۲۱ داور استفاده می شود،اما در لیگ ۱۶ تیمی خودمان از ۶۹ داور و ۹۰ کمک داور بهره می بریم.
جالب اینکه پیام حیدری در پایان نیم فصل ۶ بار قضاوت کرده است.
کرمانشاهی ،زاهدی فر ،بیژن حیدری و سیدعلی ۵ بار و گروهی دیگر از بزرگان داوری ۴ بار‌ داور وسط بوده اند.
این موضوع با لیگ‌ حرفه ای ما انطباق ندارد.
همانطورکه بازیکن در میدان مسابقه آماده تر می شود و تیمها در مستطیل سبز هماهنگ می شوندو به شرایط ایده آل می رسند،داوران هم باید با قضاوت مستمر در شرایط مناسب قرار بگیرند.
روش فعلی، داوران را از شرایط  اولیه خارج می کند و تمرکز لازم را از آنها می گیرد.
چطور می توان قبول کرد،یک داور در هفته اول قاضی یک  مسابقه باشد و برای قضاوت‌بعدی  سه هفته در صف انتظار باشد.
این تصمیم تا حدی غیر منطقی و غیر متعارف است و داوران را از لحاظ ذهنی و آمادگی جسمی و هماهنگی گروهی در زمین تحت تاثیر قرار می دهد.
باید منتظر بود و دلایل کمیته داوران را هم شنید و به داوری نشست.
نویسنده: احمد میرزاییان