جمعه دهم فروردین ماه

جرم شناس مجرم

اگر آن روز گرم تابستانی در بازی های آسیایی بوسان کره‌جنوبی که در بطری آب معدنی دوستش “ادرار” کرد با اولین پرواز “دیپورت” می شد و چند سال محرومش می کردند گستاخی های او در طول دوران ورزشی‌اش پایان می یافت. 

اگر آن روز گرم تابستانی در بازی های آسیایی بوسان کره‌جنوبی که در بطری آب معدنی دوستش “ادرار” کرد با اولین پرواز “دیپورت” می شد و چند سال محرومش می کردند گستاخی های او در طول دوران ورزشی‌اش پایان می یافت. 


اگر در هر مسابقه ی آسیایی، جهانی و المپیک که وانمود می کرد کیف پولش را زده اند و چند هزار دلارش را برده اند و در یک باج خواهی خواهان چند هزار دلار می شد و شرط می گذاشت که اگر پولش را ندهند بر روی تشک حاضر نمی شود، روسای فدراسیون های وقت  به این باج خواهی او تن نمی دادند امروز او مدعی تمام عیار نبود.
اگر در اولین اعزامش به مسابقات آسیایی که هم اتاقی خود را با آواز خواندن نیمه شب فرار داد برای اینکه اتاق تک نفر داشته باشد او را تنبیه انضباطی می کردند او امروز ادعای پهلوانی نمی کرد. اگر آن‌روز که از رقابت های جهانی ۱۹۹۲ تورنتو برگشت و بعدها تست دوپینگش مثبت بود او را همچون یک قهرمان حرمت نمی‌گذاشتند و علاوه بر محرومیت فدراسیون جهانی یک محرومیت ملی به جرم بر باد دادن حیثیت ملی برایش در نظر می گرفتند او امروزه مدعی تشکیل دادگاه ورزش نبود.

به هر بخشی از زندگی این فرد چون نیک بنگرید هیچ آثار مثبتی نمی توان دید. دانش آموخته حقوق با “گرایش جرم‌شناسی” آیا واقعا نمی داند دوپینگ‌ جرم است؟ پس ندادن مدال طلای جهانی که در اثر استفاده از مواد نیروزا باید آن را به مقر فیلا می فرستاد و ادعا و اذعان کرد که مدال طلا در دریاچه آزادی افتاده آیا جرم نیست؟
وقتی تست دوپینگ او مثبت اعلام شد و باید حکم و مدال طلا را پس دهد اعلام کرد که غواصان می توانند آن را در دریاچه آزادی پیدا کنند و حکم قهرمانی اش را هم گفت که باد به سد کرج انداخته است. آیا این ادعای مضحک جرم نیست؟


کشتی گیر “جرم‌شناس” باید به افکار عمومی پاسخ دهد که به چه علت صلاحیتش برای کاندیداتوری فدراسیون کشتی رد شده است ؟
او که مدعی است حقوق خوانده است باید به رسانه ها بگوید که تائید یا رد صلاحیت افراد وظیفه و شرح وظایف کدام سازمان و تشکیلات و ارگان است؟
آیا وزیر ورزش و جوانان و رئیس کمیته ملی المپیک در رد یا تائید صلاحیت افراد نقش دارند؟ این حقوق دان، دانشمند و نویسنده !!! باید دریابد و درک کند که حتی همه انتصابات وزیر ورزش هم باید از فیلتر بررسی صلاحیت در مراجع ذیصلاح عبور کند.
او‌ باید به افکار عمومی پاسخگو باشد که به چه علت صلاحیتش را رد کرده اند؟ او باید اعتراف کند که دلایل رد صلاحیتش را که به اطلاعش رسانده اند و شامل ده‌ها جرم است چیست؟
او خواهان تشکیل دادگاه ورزشی است دادگاهی که خود او می تواند اولین متهم آن باشد و به ده ها دلیلی که نمی توان گفت و اگر لازم باشد گفته می شود.
انتقادی که وارد است اینکه چرا باید “تندیس” فردی در موزه ملی ورزش قرار گیرد که “دوپینگش” مایه “آبروریزی” و دارای مشکلات فراوان است مگر اخلاق در ورزش مضمحل و نابود شده است که تندیس فردی که صلاحیت ندارد باید بعنوان الگو در موزه ای قرار گیرد که “تاریخ ورزش” ایران تلقی می شود تندیس این فرد نباید در کنار تندیس “تختی”، عبدالله موحد و رسول خادم و دیگر بزرگان قرار گیرد.

همانطور که مرحوم دهداری ستاره های “یاغی” فوتبال را از آسمان به زمین کشید جا دارد که تندیس این فرد را به همان دلایلی که در رد صلاحیتش به اطلاعش رسانیده اند برچیده شود تا درس عبرتی برای او و امثالهم باشد.
نویسنده: دکتر علی افتخاری