افرادی که طی ۱۲ سال با رفیق بازی و مدیریت فامیلی و خلاف آشکار در دوران سرپرستی ،بیشترین خسارت را به فوتبال تهران وارد کردند،براساس کدام معیار و دلایل آشکار چهار سال دیگر بر مصدر امور قرار گرفتند. شکل و شمایل انتخابات تهران و دست‌بردن در اساسنامه را باید یک آبروریزی محض تلقی کرد که از تفکرات غلط و رفیق بازی کفاشیان و تاج به ارث رسید.
افرادی که طی ۱۲ سال با رفیق بازی و مدیریت فامیلی و خلاف آشکار در دوران سرپرستی ،بیشترین خسارت را به فوتبال تهران وارد کردند،براساس کدام معیار و دلایل آشکار چهار سال دیگر بر مصدر امور قرار گرفتند. شکل و شمایل انتخابات تهران و دست‌بردن در اساسنامه را باید یک آبروریزی محض تلقی کرد که از تفکرات غلط و رفیق بازی کفاشیان و تاج به ارث رسید.
در هیچ جای دنیا و حتی در فدراسیونها و هیاتهای ورزشی کشورمان نمونه این‌اساسنامه را‌نمی بینیم.
این اساسنامه در واقع برای شیرازی نوشته شده و دیگران سهمی در این ماجرا ندارند.
این اقدام مانند مدیریت کسانی است که برای یک دکمه ،کت و شلوار می دوزند!
انتخابات محل تضارب آرا است و نامزدها باید در شرایطی برابر و یکسان و مبتنی بر عدالت و مساوات در آن شرکت کنند.
فوتبال تهران هبچگاه ابن‌شرایط برابر را تحربه نکرد.
فردی که ۱۲ سال به عنوان رئیس هیات بر مصدر امور بود، با یک تخلف آشکار و خرید زمان ، یک سال و نیم دیگر به عنوان سرپرست در پست مربوطه ابقا شدو دست آخر با مهندسی شرایط و بیرون راندن رقبا از صحنه ،بر کرسی ریاست نشست.
شیرازی طی این دوران، چه گلی به سر فوتبال تهران زد که حالا ۴ سال دیگر باید اهالی‌فوتبال پایتخت او را‌تحمل کنند.
این خوان گسترده و سفره پهن شده چه منافعی دارد که این‌افراد چسبیده به فوتبال دست از سر آن برنمی دارند؟
اینها را اگر از "در" بیرون کنید،یقینا از "پنجره " وارد می شوند!
اصولا چه دلایل محکمه پسندی وجود دارد که سرنوشت فوتبال پایتخت را به فرد خاصی گره بزنیم؟
همه کارشناسان متفق القول به این مساله تاکید دارند که فوتبال تهران به مرده ای شباهت دارد که سالها پیش برای آن مجالس ترحیم و سالگرد برگزار شد.
از این فوتبال چیزی باقی نمانده که آقایان حالا برای‌سنگ قبر شکسته آن هم‌نقشه کشیده اند.
موضوع مهمی که باید پیرامون‌حضور شیرازی و همکاران او مد نظر قرار می گرفت ،بررسی عملکرد و نظارت بر مسائل مدیریتی و مالی هیات فوتبال تهران در سنوات گذشته بود.
به لحاظ فنی همه اعتقاد دارند فوتبال تهران سیر قهقرایی داشته و در همه حال نزول و سراشیبی را طی کرده است.
به لحاظ مالی هم گزارشی از شفافیت و عملکرد صحیح فوتبال تهران را شاهد نبودیم.
حداقل ما به عنوان نمایندگان رسانه و مردم از این گزارشهای عملکرد بی اطلاع هستیم.
در این زمینه معلوم نیست دستگاههای نظارتی و امنیتی چرا سیاست سکوت و خاموشی اختیار کردند‌و از این شرایط بغرنج به سادگی گذشتند؟
حقیقتا موضوع فساد ،دلالی ،شرط بندی و تبانی در فوتبال تهران بیداد می کند.
چرا باید چشم خود را به این ناهنجاریها ببندیم و اجازه فساد گسترده به نامحرمان‌بدهیم.
امروز یک‌نوجوان مستعد برای قرار گرفتن در لیست یک تیم باید پول میلیونی به طرف مقابل بپردازد.
توصیه می کنیم دستگاههای نظارتی فراخوانی در این ارتباط داشته باشند تا اولیا مستندات خود را ارائه‌نمایند.
پیشنهاد دیگر این است که به شکایت نامزدهایی که به دلایل مختلف انصراف دادند رسیدگی شود.
تخلفات صورت گرفته واکاوی شده و عجالتا از تایید انتخابات روز گذشته اجتناب شود.
نویسنده: احمد میرزاییان