جمعه دهم فروردین ماه

بنایی: انتخاب مربی تیم ملی باید برپایه منافع ملی کشورمان استوارباشد

آذربایجان غربی، به ویژه ارومیه با بیش از ۷۰ سال قدمت به پایتخت والیبال ایران لقب گرفته است.

علاوه بر بازیکنان بزرگ و صاحب نام در تیم های ملی دارای مربیان شاخص بین المللی بسیاری است که سابقه دیرینه ای در تعلیم وتربیت نونهالان، نوجوانان و جوانان را درکارنامه پرفروغ خود دارند که از آن جمله به رسول بنایی کیا باید اشاره کنیم که از مربیان دلسوز وکارساز در امر سازندگی ورهبری تیم های آموزشگاهی، دانشگاهی وباشگاهی است و تجربه مدیریتی آگاهانه ای از اوضاع و احوال والیبال ایران ومطالعات آگاهانه ای از والیبال جهان دارد.
بنایی کیا فوق لیسانس تربیت بدنی و دبیر آموزشگاه های ارومیه ومربی بین المللی کاتاکوری 1، 2 و3 که علاوه بر مربیگری رده های سنی نوجوانان،جوانان امید وبزرگسالان دانشگاه ها وباشگاه ها سرمربی تیم هایی نظیر فرمانداری مهاباد فرمانداری، پگاه و سمن سو و شهرداری ارومیه در لیگ برتر «سال ۱۳۹۸» بوده و باتیم های آموزشگاه ها در مسابقات آسیایی وجهانی که در کشور های چین، صربستان، قبرس با کسب مقام های قهرمانی و نایب قهرمانی کارنامه درخشانی از خود برجای نهاده است ، در گفت و گویی با خبرنگار خبرگزاری البرز ورزشی و روزنامه شوت در ارتباط با انتخاب مربی برای تیم ملی این گونه ابراز می دارد.
فدراسیون والیبال ایران به دنبال کدام موفقیت جهانی است وهدف وآمال خود را در چه جایگاهی جست و جو می کند؟
پیروزی های مقطعی وحفظ عنوان هشتم جهانی یا مدارج بالاتر و رسیدن به سکوهای المپیکی ؟ که به یقین در شرایط کنونی رسیدن به سکو های المپیکی تا حد زیادی دور از انتظار است و جامعه والیبال نیز توقع این چنینی ندارند اما وقتی پای حیثیت ومنافع ملی در میان است باید سعی کنیم با انتخاب بهترین مربی جهانی با عزم واراده ایرانی غیرتمندانه در میدان بزرگ بازیهای المپیک حضوری مقتدرانه داشته باشیم. به همین خاطر بنده معتقدم انتخاب مربی برای تیم ملی بایدبراساس منافع ملی صورت پذیرد وباعث ارتقای سطح کیفی تیم ملی کشورمان باشد.
رسول بنایی کیا می افزاید باتوجه به تعویق برگزاری بازیهای المپیک که حتما برای فدراسیون والیبال ایران حائز اهمیت فوق العاده ای است ، باید در انتخاب مربی بزرگ و صاحب نام خارجی دقت بیشتری به عمل بیاوریم.
وی با اشاره به کارگروهی که از نخبگان وکارشناسان بادانش والیبال درفدراسیون تشکیل شده که حرکتی بسیار پسندیده و در عین حال فنی است امیدواریم به بهترین تصمیم نهایی در زمینه راهکارهای اساسی و منطقی دست پیدا کنیم.
بنایی کیا اظهار داشته است: اگر تصمیم فدراسیون بر این باشد که یک مربی خوب خارجی را در راس تیم ملی بگمارد که بتواند در فرصت باقی مانده، تیم ملی کشورمان را آماده حضوری شایسته نام ایران کند، باید هرچه زودتر دست بکار شود، البته بنده اشراف کامل دارم که مربیان نامدارجهان به خوبی از پتانسیل وظرفیت بالای والیبال ایران آگاهی دارند ونیک می دانند جوانان برومند ایران، والیبال را خوب می فهمند وبا درکی که از والیبال پیشرفته دنیا دارند با انگیزه ای فراتر از گذشته می خواهند بار دیگر در سطح جهانی خودرا مطرح کنند. مضاف به اینکه اکثر بازیکنان والیبال ایران حرفه ای هستند ودر کشور های صاحب نام والیبال پیشرفته اروپا سابقه بازیگری دارند واز محبوبیت خوبی هم برخوردار هستند.
وی تصریح کرد: بایددر کنار این بزرگان، جوانان شایسته وآینده داری قراربگیرند که زیر نظر مربی بادانش خارجی و در دیدارهای تدارکاتی در ترکیب تیم ملی حضور پیدا کنند و پخته تر شوند، تا در بازیهای المپیک کمک های شایانی به تیم ملی کشورمان کنند.
وی خاطرنشان کرد: به طور قطع ویقین هزینه استخدام مربی خوب خارجی والیبال کمتر از نصف وحتی یک سوم قراردادهایی است که برای مربی خارجی برای تیم ملی فوتبال در نظر گرفته می شود.
بنایی کیابه تیم های نوجوانان وجوانان اشاره کرد وافزود: نوجوانان وجوانان ما جهانی هستند وصاحب اعتبار ویژه ای شده اندکه نشان می دهد مربیان ایرانی قادرند ومی توانند در کار سازندگی والیبال زیر بنایی که در آینده کمک حال وپشتوانه تیم ملی بزرگسالان باشند موفق بوده اند.
وی با این اعتقاد اضافه می کند اگر بتوانیم از مربیان تراز اول جهان در تیم ملی بزرگسالان سود ببریم ودر کنار آنها مربیان کارساز وکاردان وتحصیلکرده را به عنوان دستیاران وکادر فنی قرار دهیم بدون تردید ایجاد انگیزه ای خواهد بود برای مربیان سازنده و پایه کشور که مورد تایید همگان به ویژه بازیکنان مطرح و لژیونرهای حرفه ای تیم ملی باشند.
بنایی کیا از چهار مربی خوب جهان برای گزینش در تیم ملی ایران نام برده که به ترتیب اولویت عبارتند از خولیو ولاسکو آندره آنانستازی،لوزانو و برناردی که از جمله مربیان موفق تیم های سرشناس اروپایی مثل لهستان، بلژیک، اسپانیا، آلمان ، ایتالیا بودند.

گفت و گو از: اصغر قلندری