وزیر ورزش گفت: اهالی فوتبال در انتخاباتی آزاد و شفاف و دموکراتیک سرنوشت فوتبال را رقم زدند. اما این ادعا افکار عمومی را قانع نمی کند، چون کل دیروز و امروز به هر جا که گام گذاشته ایم صحبت از مهندسی شدن بود و هست.

وزیر ورزش گفت: اهالی فوتبال در انتخاباتی آزاد و شفاف و دموکراتیک سرنوشت فوتبال را رقم زدند. اما این ادعا افکار عمومی را قانع نمی کند، چون کل دیروز و امروز به هر جا که گام گذاشته ایم  صحبت از مهندسی شدن بود و هست.

  دلمان می خواهد که حرف دکتر سلطان فر را بپذیریم و مفاهیم آن را به اهالی فوتبال و جامعه انتقال بدهیم اما چه می شود که رفتار و اعمال برخی نشانه هایی را به دست می دهد که هرچه سعی می کنیم برای اغنای پرسش گران، مشت بر سندان می کوبیم.

حیدر بهاروند برای ریاست فدراسیون تاییدنمی شود ولی هنوز جلسه تمام نشده نفر دوم فدراسیون فوتبال می شود یا فرد دیگری که قرار است جذب بدنه فدراسیون شود، که شاید نفر صدم فوتبال ما از نظر اجرایی نباشد. کف زدن های عده ای را که آرای خود را به دیگری دادند، تشویقشان را به  علی کریمی کرده اند، چیزی جز خودباختگی اغلب اهالی فوتبال نمی دانیم، وقتی کاپیتان تیم ملی به کریمی رای نمی دهد ( براساس شنیده ها) باید که به این خود باوری و بی اعتقادی عجیب جماعت ورزشی افسوس خورد، شاید ضرب المثل  قدیمی "خلایق را هر چه لایق "را برای این  اشخاص ساخته اند. ما هم می پذیریم که علی کریمی هنوز برای مدیریت کلان ورزشی جوان است و باید تجربه کسب کند و به چم و خم مدیریتی آشنا شد و اما آیا اراده ای در وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال وجود دارد ؟ یا اگر بود فلان آدم  بازنشسته و نه چندان معتبر فوتبال به علی کریمی ها ترجیح داده نمی شد.

اگر کیومرث هاشمی انتخاب می شد، حداقل می توانست در بعد بین المللی اقداماتی به عمل آورد اما این گروه حاکم شده می خواهند چه گلی بر سر فوتبال ما بزنند؟

گروهی که حمایت افکار عمومی و بالای جامعه فوتبال را در پشت سر خود نداشته باشد، حتی اگر سیاسی کاری هم نکنند باز موفق نخواهند شد. تمایل داریم که از عزیزی خادم و همکارانش حمایت کنیم چرا که موقعیت فوتبال کشورمان را می خواهیم ولی ایشان بدون یک هیأت رئیسه قوی، یک دبیر فنی  و دارای  مقبولیت حمایت اجتماعی و ورزشی را به جایی نخواهد برد.

در خانه اگر کس است، یک حرف بس است.

نویسنده: رضا اسماعیلی