پنجشنبه نهم فروردین ماه
مربیگری در استقلال دل شیر می خواهد؛

سرمایه سوزی تا کی؟

بحث ما به محمود فکری مربوط نمی شود، بلکه روی سخن ما به عادتی است که می رود تا در فوتبال باشگاهی ما جاری شود.

بحث ما به محمود فکری مربوط نمی شود، بلکه روی سخن ما به عادتی است که می رود تا در فوتبال باشگاهی ما جاری شود.


عادتی که به سرمایه سوزی ختم می شود. امروز محمود فکری از استقلال برکنار شد.شک نداشته باشید که خروج فکری از چرخه فوتبال نه اولین است ونه آخرین خواهد بود.
اکنون سر صحبت از خروج محمد نبی دبیرفدراسیون فوتبال از چرخه فوتبال است. نبی درزمانی پست دبیری فدراسیون فوتبال را در اختیار گرفت که فوتبال ما درچالش و بحران قرار داشت. اما آرامشی که بعد از طوفان در فوتبال حاکم شده است، حاصل مدیریت اصولی نبی است. فکری هم به مانند نبی وارد استقلال شد. ولی اکنون باشگاه استقلال به جای ریشه یابی به سراغ سرمایه سوزی رفته است.
فکری رفت،جانشین او که کنار دست فکری می نشست به زودی وارد خواهد شد.بی شک او هم روز دیگر شعار رها کن، حیا کن را خواهد شنید چون سرمایه سوزی باب شده است.عادت زشتی که صابون آن بر تن پروین، قلعه نویی، علی دایی، استیلی، منصوریان، مرحوم حجازی، مظلومی، حمید درخشان نیز خورده بود.
درد این است که در فوتبال کسی به دنبال درمان از طریق ریشه یابی نیست وبلکه قرار است فقط شاخ وبرگ ها را قیچی کنیم تا ریشه های پوسیده ونا بلد وغیر فوتبالی در فوتبال بمانند تا به جای پیشرفت همچنان در مسیر پسرفت گام برداریم. داستان کی روش وحکایت ویلموتس حاصل دسترنج همان تفکرهای پوسیده در فوتبال است که دامن باشگاه های ما را هم گرفته است. 
نویسنده: اکبر عزیزی