جمعه دهم فروردین ماه
نیم نگاه..

قهرمانان ورزشی مدافع ایده آل های مردمی باشند

اصل اصیل دموکراسی ایجاب می کند که به آراء عمومی احترام بگذاریم و بر این باور باشیم که هر فردی می تواند رای و دیدگاه خاص خودش را داشته باشد و کنجکاوی در این زمینه که کی به چه کسی رای داده را بر نمی تابیم و آن را نقظ دموکراسی می دانیم .

اصل اصیل دموکراسی ایجاب می کند که به آراء عمومی احترام بگذاریم و بر این باور باشیم که هر فردی می تواند رای و دیدگاه خاص خودش را داشته باشد و کنجکاوی در این زمینه که کی به چه کسی رای داده را بر نمی تابیم و آن را نقظ دموکراسی می دانیم .


وقتی که اصل قضیه همواره زیر سوال باشد طبیعی است که پرسش های زیادی پیش می آید از جمله اینکه چگونه نمایندگان مربیان و بازیکنان دختر و یا کاپیتان تیم ملی فوتبال که یک شخص کاملا فوتبالی یعنی علی کریمی رای نمی دهد و باز هم تاکید می کنم که حق نداریم در اراده و آرای آدم ها مداخله کنیم ولی معتقدیم که بی اعتقادی به خویشتن و جامعه ای که به آن اعتقاد داریم و از طریق درآمدهای سرشار ارتزاق می کنیم چگونه به ریشه ها نمی اندیشد و بر بی اعتمادی ها دامن می زند؟
از نگاه ما قضیه از آنجایی کدر و کمرنگ شده که آدمهای غیر ورزشی به جان این پدیده ارزشمند اجتماعی افتاده اند و آن را سیاسی کرده اند و در این میان آنقدر شاهد فرصت طلبی معدودی بوده ایم که آب به آسیاب افراد غیر مرتبط ریخته اند و ورزشیان ناب را در خود غوطه ور ساخته اند وگرنه چگونه می شود توجیح کرد که حاجی صفی کاپیتان تیم ملی کشورمان نسبت به ایده آل های افراد عمومی بی اعتنایی کند؟
یادش بخیر آن دورانی که قهرمانان ما پهلوان صفت بوده اند و بسیاری از منافع خود را فدای مصالح مردم کرده اند نمی خواهیم همه تختی باشند و می پذیریم که بشر جایز الخطا است اما آن قهرمانان را کدامین مکتب ورزشی پرورش داده است و این قهرمانان را کدامین مرجع ؟
باید رفرمی در پرورش قهرمانان ورزشی به وجود بیاوریم تا انسان هایی با افکارهایی بلند پرورش پیدا کنند و مانند برگ خزان در مسیر باد خزان قرار نگیرند.     
نویسنده: رضا اسماعیلی